Mohammad Mahdi Fooladvand, Surah 78: The Announcement (An-Naba)    
       
 (DIR) Surahs
       
       [1] درباره چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟
       [2] از آن خبر بزرگ،
       [3] كه در باره آن با هم اختلاف دارند.
       [4] نه چنان است، به زودى خواهند دانست.
       [5] باز هم نه چنان است، بزودى خواهند
       دانست.
       [6] آيا زمين را گهواره‌اى نگردانيديم؟
       [7] و كوهها را [چون‌] ميخهايى
       [نگذاشتيم‌]؟
       [8] و شما را جفت آفريديم.
       [9] و خواب شما را [مايه‌] آسايش
       گردانيديم.
       [10] و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم.
       [11] و روز را [براى‌] معاش [شما] نهاديم.
       [12] و بر فراز شما هفت [آسمان‌] استوار
       بنا كرديم.
       [13] و چراغى فروزان گذارديم.
       [14] و از ابرهاى متراكم، آبى ريزان فرود
       آورديم،
       [15] تا بدان دانه و گياه برويانيم،
       [16] و باغهاى در هم پيچيده و انبوه.
       [17] قطعاً وعدگاه [ما با شما] روز داورى
       است:
       [18] روزى كه در «صور» دميده شود، و گروه
       گروه بياييد؛
       [19] و آسمان، گشوده و درهايى [پديد] شود؛
       [20] و كوهها را روان كنند، و [چون‌] سرابى
       گردند.
       [21] [آرى،] جهنم [از دير باز] كمينگاهى
       بوده،
       [22] [كه‌] براى سركشان، بازگشتگاهى است.
       [23] روزگارى دراز در آن درنگ كنند.
       [24] در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى،
       [25] جز آب جوشان و چركابه‌اى.
       [26] كيفرى مناسب [با جرم آنها].
       [27] آنان بودند كه به [روز] حساب اميد
       نداشتند؛
       [28] و آيات ما را سخت تكذيب مى‌كردند.
       [29] و حال آنكه هر چيزى را برشمرده [به
       صورت‌] كتابى در آورده‌ايم.
       [30] پس بچشيد كه جز عذاب، هرگز [چيزى‌] بر
       شما نمى‌افزاييم.
       [31] مسلماً پرهيزگاران را رستگارى است:
       [32] باغچه‌ها و تاكستانها،
       [33] و دخترانى همسال با سينه‌هاى
       برجسته،
       [34] و پياله‌هاى لبالب.
       [35] در آنجا نه بيهوده‌اى شنوند، و نه
       [يكديگر را] تكذيب [كنند].
       [36] [اين است‌] پاداشى از پروردگار تو،
       عطايى از روى حساب.
       [37] پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان
       آن دو است، بخشايشگرى كه كس را ياراى
       خطاب با او نيست.
       [38] روزى كه «روح» و فرشتگان به صف
       مى‌ايستند، و [مردم‌] سخن نگويند، مگر
       كسى كه [خداى‌] رحمان به او رخصت دهد، و
       سخن راست گويد.
       [39] آن [روز]، روز حق است؛ پس هر كه خواهد،
       راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد.
       [40] ما شما را از عذابى نزديك هشدار
       داديم: روزى كه آدمى آنچه را با دست خويش
       پيش فرستاده است بنگرد؛ و كافر گويد:
       «كاش من خاك بودم.»
       
       
 (DIR) Previous
 (DIR) Next
       
       
 (HTM) Powered by Al Quran Cloud