Baha'oddin Khorramshahi, Surah 35: The Originator (Faatir)
(DIR) Surahs
[1] سپاس خداوند را، پديد آورنده آسمانها
و زمين، كه فرشتگان را پيام رسان
گردانده است، [فرشتگانى] كه داراى
بالهاى دوگانه و سه‌گانه و
چهارگانه‌اند، در آفرينش هر چه خواهد
مى‌افزايد، بى‌گمان خداوند بر همه چيز
تواناست
[2] هر رحمتى كه خداوند در حق مردم گشاده
سازد، بازدارنده‌اى ندارد، و هر آنچه
فروبندد، گشاينده‌اى جز او ندارد، و او
پيروزمند فرزانه است
[3] اى مردم نعمت الهى را بر خودتان ياد
آوريد، آيا آفريدگارى غير از خداوند هست
كه شما را از آسمان و زمين روزى دهد؟
خدايى جز او نيست، پس چگونه بيراهه
مى‌رويد؟
[4] و اگر تو را دروغ‌زن شمردند بدان كه
پيامبران پيش از تو هم با تكذيب روبه‌رو
شدند، و كارها به سوى خداوند بازگردانده
مى‌شود
[5] اى مردم بى‌گمان وعده الهى حق است،
پس زندگانى دنيا شما را مفريبد، و
[شيطان] فريبكار شما را نسبت به خداوند
فريفته نگرداند
[6] بى‌گمان شيطان دشمن شماست، شما هم او
را دشمن گيريد، جز اين نيست كه او حزبش
را دعوت مى‌كند كه سرانجام از دوزخيان
باشند
[7] كسانى كه كفرورزيده‌اند عذابى شديد
[در پيش] دارند، و كسانى كه ايمان
آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند،
از آمرزش و پاداشى عظيم برخوردارند
[8] آيا كسى كه بدى عملش در نظرش آراسته
جلوه داده شده است، و لذا آن را نيك
مى‌بيند [مانند كسى است كه خداوند
هدايتش كرده باشد] بى‌گمان خداوند هر كس
را كه خواهد بيراه دارد، و هر كس را كه
خواهد هدايت كند مبادا جان تو از حسرت
خوردن بر ايشان بفرسايد، بى‌گمان
خداوند به آنچه مى‌كنند آگاه است
[9] و خداوند كسى است كه بادها را
مى‌فرستد كه ابرى را بر مى‌انگيزد،
آنگاه آن را به سوى سرزمينى پژمرده
مى‌رانيم، و بدان زمين را بعد از
پژمردنش زنده مى‌داريم، رستاخيز هم
همين‌گونه است
[10] هر كس عزت مى‌خواهد [بداند كه] هر
چه عزت است، نزد خداوند است، سخنان
پاكيزه به سوى او بالا مى‌رود، و كار
نيك آن را بالا مى‌برد، و كسانى كه
بدسگالى مى‌كنند، عذابى شديد [در پيش]
دارند، و مكر اينان بر باد است
[11] و خداوند شما را از خاك، سپس از نطفه
آفريده است، سپس شما را زوج [نر و ماده]
گردانده است، و هيچ زنى باردار نمى‌شود
و وضع حمل نمى‌كند مگر با علم او، و هيچ
كهنسالى عمر داده يا از عمر او كاسته
نمى‌شود، مگر آنكه در كتابى [مسطور]
است، اين امر بر خداوند آسان است
[12] و آن دو دريا برابر نيستند، اين يك
شيرين خوشگوار كه نوشيدنش گواراست، و
اين يك شور و تلخ، و از هر كدام گوشت تر و
تازه مى‌خوريد، و [از آنها] زيورى بيرون
مى‌آوريد و آن را "مى‌پوشيد" كشتيى [ها]
را در آن، دريا شكاف مى‌بينى تا در طلب
روزى مقرر از جانب او برآييد، و باشد كه
سپاس بگزاريد
[13] از شب مى‌كاهد و بر روز مى‌افزايد و
از روز مى‌كاهد و بر شب مى‌افزايد، و
خورشيد و ماه را رام كرده است كه هر يك تا
سرآمدى معين جريان دارند، چنين است
خداوند پروردگارتان، كه فرمانروايى او
راست، و كسانى كه [اى ناباوران] به جاى
او مى‌خوانيد، مالك [چيزى حتى به
اندازه] پوست هسته خرما نيستند
[14] اگر بخوانيدشان، نداى شما را
نمى‌شنوند، و اگر هم مى‌شنيدند،
پاسختان را نمى‌دادند، و روز قيامت،
شرك شما را انكار مى‌كنند، و هيچ كس چون
[خداوند] آگاه تو را آگاه نمى‌سازد
[15] هان اى مردم، شما [نادار و] نيازمند
به خداوند هستيد، و خداوند است كه
بى‌نياز ستوده است
[16] اگر بخواهد شما را [از ميان]
مى‌برد، و آفريدگان جديدى به ميان
مى‌آورد
[17] و اين امر بر خداوند دشوار نيست
[18] و هيچ بردارنده‌اى بار گناه ديگرى
را بر ندارد، و اگر گرانبارى [ديگران را]
بخواند كه بارش را بردارند، چيزى از آن
بار برداشته نشود، و اگر چه [مخاطب]
خويشاوند باشد، تو فقط كسانى را كه به
ناديده از پروردگارشان خوف و خشيت
دارند، و نماز را برپا مى‌دارند، هشدار
مى‌دهى، و هر كس پاكى ورزد، همانا به
سود خويش پاكى ورزيده است، و سير و
سرانجام به سوى خداوند است
[19] و نابينا و بينا برابر نيست
[20] و نه تاريكى و روشنايى
[21] و نيز سايه و آتشباد
[22] و [دل] زندگان و [دل] مردگان نيز
برابر نيستند، بى‌گمان خداوند هر كس را
كه بخواهد [پيام و پند خويش]
مى‌شنواند، و تو شنواننده [پند و پيامى
به] در گور خفتگان نيستى
[23] تو نيستى مگر هشداردهنده‌اى
[24] ما تو را به حق، مژده‌رسان و
هشداردهنده فرستاده‌ايم، و امتى نيست
مگر آنكه در ميان آنان هشداردهنده‌اى
بوده است
[25] و اگر تو را تكذيب كردند، بدان كه
پيشينيان آنان هم كه پيامبرانشان براى
آنان پديده‌هاى روشنگر و نوشته‌ها و
كتاب[هاى] روشنگر آوردند، نيز تكذيب
پيشه كردند
[26] سپس كافران را فرو گرفتم، [بنگر] تا
عقاب من چگونه بوده است
[27] آيا ننگريسته‌اى كه خداوند از آسمان
آبى فرو فرستاده است، سپس بدان
ميوه‌هاى رنگارنگ برآورديم، و نيز از
كوهها راههايى سفيد و سرخ رنگارنگ، و
همچنين سياه سياه [پديد آورديم]
[28] بدين گونه از مردم و جانوران و
چارپايان رنگارنگ [آفريده‌ايم]، از
ميان بندگان خداوند فقط دانشوران از او
خوف و خشيت دارند، بى‌گمان خداوند
پيروزمند آمرزگار است
[29] بى‌گمان كسانى كه كتاب الهى را
مى‌خوانند، و نماز را برپا مى‌دارند، و
از آنچه به ايشان روزى داده‌ايم، پنهان
و آشكارا مى‌بخشند، به سودايى كه هرگز
زيان ندارد، اميد دارند
[30] تا سرانجام پاداشهايشان را به تمام و
كمال بپردازد، و از فضل خويش به سهمشان
بيفزايد، چرا كه آمرزگار و قدردان است
[31] و آنچه از كتاب [آسمانى] به تو وحى
كرده‌ايم، حق است و همخوان با آنچه [از
كتب آسمانى، كه] پيشاپيش اوست،
بى‌گمان خداوند به [احوال] بندگانش
آگاه بيناست
[32] سپس كتاب آسمانى را به بندگان خود كه
برگزيده بوديمشان به ميراث داديم، و از
ايشان [بعضى] ستمكار در حق خويش، و بعضى
از ايشان ميانه‌رو، و بعضى از ايشان
پيشتاز در نيكوكاريها به اذن الهى است،
اين همانا فضل بزرگ است
[33] بهشتهاى عدن كه واردش شوند، و در
آنجا به دستبندهايى زرين و مرواريد
آراسته شوند، و لباس آنان در آنجا
ابريشم است
[34] و گويند سپاس خداوندى را كه از ما
اندوه را زدود، بى‌گمان پروردگار ما
آمرزگار قدردان است
[35] همان كه ما را از فضل خويش به
اقامتگاه جاويدان درآورد، كه در آنجا به
ما خستگى نرسد، و در آنجا به ما ماندگى
نرسد
[36] و كسانى كه كفر ورزيده‌اند، آتش
جهنم را در پيش دارند، كه نه كارشان سپرى
شود كه بميرند، و نه چيزى از عذاب آن از
ايشان كاسته شود، بدين‌سان هر [انسان]
ناسپاسى را جزا دهيم
[37] و ايشان در آنجا فرياد بردارند كه
پروردگارا ما را بيرون آور، كه كارى
شايسته، غير از آنچه مى‌كرديم، پيشه
كنيم [در پاسخشان گوييم] آيا شما را
چندان عمر نداديم كه در آن هر كس كه اهل
پند گرفتن است، پند گيرد و آيا [پيامبر]
هشداردهنده‌اى به سوى شما نيامد؟ پس
[عذاب را] بچشيد كه ستمكاران [مشرك]
ياورى ندارند
[38] بى‌گمان خداوند داناى نهانيهاى
آسمانها و زمين است، او داناى راز
دلهاست
[39] او كسى است كه شما را در اين سرزمين
جانشينان [پيشينيان] ساخت، پس هر كس
كفر ورزد، كفرش به زيان اوست، و كافران
را كفرشان در نزد خداوند جز نفرت
نيفزايد، و كافران را كفرشان جز زيان
نيفزايد
[40] بگو آيا شريكانى را كه به جاى خداوند
قائليد نگريسته‌ايد، به من بنمايانيد
چه چيزى را در زمين آفريده‌اند؟، يا آيا
در [آفرينش] آسمانها شركتى داشته‌اند؟
يا آيا به آنان كتابى داده‌ايم كه ايشان
بر مبناى آن حجتى [در دست] دارند؟ حق
اين است كه ستمكاران [مشرك] به يكديگر
وعده‌اى جز فريب نمى‌دهند
[41] بى‌گمان خداوند آسمانها و زمين را
از زوال نگه مى‌دارد، و اگر بخواهند
زوال يابند هيچ كس جز او نگاهشان
نمى‌دارد، او بردبار آمرزگار است
[42] و سخت‌ترين سوگندهايشان را به
[نام] خدا ياد كنند كه اگر [پيامبر]
هشداردهنده‌اى به نزد آنان مى‌آمد، از
هر يك از امتها [يهود و نصارا]
رهيافته‌تر مى‌شدند، و چون
هشداردهنده‌اى به نزدشان آمد، جز بر
گريزشان نيفزود
[43] و اين از سر استكبار در اين سرزمين و
بدسگالى بود، و بدسگالى جز به صاحب آن
باز نمى‌گردد، آيا جز سنت پيشينيان را
انتظار مى‌كشند؟ پس هرگز در سنت الهى
تبديلى نمى‌يابى، و هرگز در سنت الهى
تغييرى نمى‌يابى
[44] آيا در زمين سير و سفر نكرده‌اند كه
بنگرند سرانجام كسانى كه پيش از ايشان
بودند و از ايشان نيرومندتر بودند،
چگونه بوده است؟ و هيچ چيز در آسمانها و
زمين از [حيطه قدرت] خداوند نتواند
گريخت، چرا كه او داناى تواناست
[45] و اگر خداوند مردمان را به خاطر كار و
كردار [نارواى] آنان فرو مى‌گرفت، هيچ
جانورى را بر پشت آن [زمين] باقى
نمى‌گذارد، ولى ايشان را تا سرآمدى
معين باز پس مى‌دارد، و چون اجلشان
فرارسد، آنگاه خداوند در حق بندگانش
بيناست
(DIR) Previous
(DIR) Next
(HTM) Powered by Al Quran Cloud