Baha'oddin Khorramshahi, Surah 39: The Groups (Az-Zumar)
(DIR) Surahs
[1] كتابى است كه از سوى خداوند پيروزمند
فرزانه فرو فرستاده شده است
[2] كتاب آسمانى را به راستى و درستى بر
تو نازل كرده‌ايم، پس خداوند را در حالى
كه دين خود را براى او پاك و پيراسته
مى‌دارى بپرست
[3] هان دين خالص خداى راست، و كسانى كه
به جاى او سرورانى به پرستش مى‌گيرند [و
مدعى مى‌شوند] آنان را جز براى اين
نمى‌پرستيم كه ما را با تقربى به خداوند
نزديك گردانند، بى‌گمان خداوند در آنچه
ايشان در آن اختلاف دارند، در ميانشان
داورى خواهد كرد، كه خداوند كسى را كه
دروغ‌زن كفران پيشه است، هدايت
نمى‌كند
[4] اگر خداوند مى‌خواست كه فرزندى [براى
خود] برگزيند، آنچه مى‌خواست از ميان
آنچه آفريده است، بر مى‌گزيد، اما او
[از اين نسبتها] منزه است، او خداوند
يگانه قهار است
[5] كه آسمانها و زمين را به حق آفريده
است، و شب را بر روز و روز را بر شب
مى‌گستراند، و خورشيد و ماه را رام كرده
است، همه تا سرآمدى معين سير مى‌كنند،
هان او پيروزمند آمرزگار است
[6] شما را از تنى يگانه آفريد، سپس همسرش
را از او پديد آورد، و براى شما هشت قسم
از چارپايان آفريد، و خود شما را در شكم
مادرانتان، آفرينشى پس از آفرينشى در
ميان تاريكيهاى سه‌گانه مى‌آفريند،
اين چنين است خداوند پروردگارتان، كه
فرمانروايى او راست، خدايى جز او نيست،
پس چگونه به بيراهه مى‌رويد؟
[7] اگر كفران‌بورزيد، بدانيد كه خداوند
از شما بى‌نياز است، ولى در عين حال
كفران را هم بر بندگان خويش نمى‌پسندد،
و اگر سپاس بگزاريد آن را بر شما
مى‌پسندد، و هيچ بردارنده‌اى بار گناه
ديگرى را برندارد، سپس بازگشتتان به سوى
پروردگارتان است، آنگاه شما را از
[حقيقت و نتيجه] آنچه كرده‌ايد، آگاه
مى‌سازد، كه او داناى راز دلهاست
[8] و چون به انسان رنجى رسد پروردگارش را
-انابت كنانمى‌خواند، سپس چون نعمتى از
سوى خويش به او ارزانى دارد، فراموش
مى‌كند كه پيشتر چه دعايى به درگاه او
داشت، و براى خداوند همتايانى قائل
مى‌شود كه [ديگران را هم] از راه او
گمراه سازد، بگو با كفر خويش اندكى [از
زندگانى] بهره‌مند شو كه [سرانجام]
تو از دوزخيانى
[9] آيا كسى كه در پاسهايى از شب، گاه به
سجده و گاه بر پا، نيايشگر است و از آخرت
بيم و به رحمت پروردگارش اميد دارد [بهتر
است يا مشرك غافل ناسپاس]، بگو آيا
كسانى كه مى‌دانند، با كسانى كه
نمى‌دانند برابرند؟ [هرگز] فقط
خردمندانند كه پند مى‌گيرند
[10] بگو اى بندگان مؤمن من از
پروردگارتان پروا كنيد، براى كسانى كه
در اين دنيا نيكى كنند، پاداش نيكوست، و
زمين خدا گسترده است [از هجرت مهراسيد]
همانا پاداش شكيبايان بى‌حساب و به
تمامى داده خواهد شد
[11] بگو فرمان يافته‌ام كه خداوند را -در
حالى كه دينم را براى او پاك و پيراسته
مى‌دارمبپرستم
[12] و فرمان يافته‌ام كه نخستين مسلمان
[اين امت] باشم
[13] بگو من اگر از امر پروردگارم سرپيچى
كنم، از عذاب روزى سهمگين مى‌ترسم
[14] بگو خداوند را -در حالى كه دينم را
برايش پيراسته مى‌دارممى‌پرستم
[15] شما هم هر چه مى‌خواهيد به جاى او
بپرستيد، بگو زيانكاران [واقعى] كسانى
هستند كه به خويشتن و خانواده‌شان در
روز قيامت زيان رسانده‌اند، هان اين
است زيانمندى آشكار
[16] آنان را از فرازشان سايبانهايى از
آتش است، و از فرودشان هم سايبانهايى،
اين همان است كه خداوند بدان بندگانش را
مى‌ترساند، اى بندگان من از من پروا
كنيد
[17] و كسانى كه از طاغوت پرهيز كرده‌اند
از اينكه بپرستندش، و به سوى خداوند باز
گشته‌اند، بشارت [/بهشت] ايشان راست،
پس بندگانم را بشارت ده
[18] همان كسانى را كه قول [نيك و حق] را
مى‌شنوند و آنگاه از بهترين آن پيروى
مى‌كنند، اينانند كه خداوند هدايتشان
كرده است و اينانند كه خردمندانند
[19] آيا كسى كه حكم عذاب بر او تحقق يافته
[و دوزخى] است، آيا تو كسى را كه در دوزخ
است مى‌رهانى؟
[20] ولى كسانى كه از پروردگارشان پروا
داشته‌اند، غرفه‌هايى دارند كه بر
فراز آنها غرفه‌هايى ساخته شده است، [و]
از فرو دست آن جويباران جارى است، اين
وعده الهى است [و] خداوند در وعده[اش]
خلاف نمى‌كند
[21] آيا ننگريسته‌اى كه خداوند از آسمان
آبى فرو فرستاد و آن را در [مخزن]
چشمه‌ساران در دل زمين راه داد، سپس
بدان كشت گوناگون بر مى‌آورد، سپس [آن
كشت] مى‌خشكد و آن را زرد مى‌بينى،
سپس آن را خرد و خوار مى‌كند، در اين امر
براى خردمندان يادآورى است
[22] آيا كسى كه خداوند دلش را به اسلام
گشاده داشته است، و از سوى پروردگارش
برخوردار از نورى [هدايت] است [همانند
سختدلان است؟]، پس واى بر آنان كه از ترك
ياد الهى، سخت دل هستند، اينانند كه در
گمراهى آشكارند
[23] خداوند بهترين سخن را در هيئت كتابى
همگون و مكرر فرو فرستاد، كه پوستهاى
كسانى كه از پروردگارشان خشيت دارند از
آن به لرزه در آيد، سپس [آرامش يابند و]
پوستهايشان و دلهايشان با ياد خدا نرم
شود، اين هدايت الهى است كه به آن هر كس
را كه بخواهد به راه مى‌آورد، و هر كس كه
خداوند بيراهش گذارده باشد، رهنمايى
ندارد
[24] آيا كسى كه روز قيامت از بدترين عذاب
جان به در برد [مانند كسى است كه از آن در
امان نيست؟]، و به ستمكاران [مشرك] گفته
شود [نتيجه] كارى را كه كرده بوديد
بچشيد
[25] پيشينيان آنان هم تكذيب [پيامبران و
كتب آسمانى] پيشه كردند، آنگاه عذاب به
نحوى كه گمانش را نمى‌بردند بر سرشان
آمد
[26] سپس خداوند به آنان در زندگانى دنيا
خفت و خوارى چشانيد، و اگر مى‌دانستند
عذاب اخروى سهمگين‌تر است
[27] و براى مردم در اين قرآن از هر گونه
مثل زده‌ايم، باشد كه پندگيرند
[28] كه قرآنى است عربى [/شيوا] بدون كژى و
كاستى، باشد كه پروا پيشه كنند
[29] خداوند مثلى مى‌زند از مردى
[/برده‌اى] كه چند شريك درباره او
ستيزجو و ناسازگارند و مردى [/برده‌اى]
كه [بى‌مدعى] ويژه يك مرد است، آيا اين
دو برابر و همانندند، سپاس خداى راست،
ولى بيشترينه آنان نمى‌دانند
[30] تو ميرا هستى و آنان هم ميرا هستند
[31] سپس شما در روز قيامت در برابر
پروردگارتان مجادله [و محاكمه]
مى‌كنيد
[32] پس كيست ستمكارتر از كسى كه بر
خداوند دروغ بندد، و دين راست و درست را
چون بر او عرضه شد، تكذيب كند، آيا
منزلگاه كافران در جهنم نيست؟
[33] و آن كس كه دين راست و درست را آورد و
آن را باور داشت، اينانند كه پرهيزگارند
[34] براى آنان هر چه بخواهند در نزد
پروردگارشان هست، اين پاداش نيكوكاران
است
[35] تا خداوند بدترين كارى را كه
كرده‌اند از آنان بزدايد، و پاداششان
را بر وفق بهترين كارى كه كرده‌اند،
بپردازد
[36] آيا خداوند بنده‌اش را بسنده نيست؟
و تو را از كسانى [/معبودان ناحقى] كه به
جاى او مى‌پرستيدند، مى‌ترسانند، و
كسى كه خداوند بيراهش گذارده باشد، او
را رهنمايى نيست
[37] و هر كس كه خداوند هدايتش كرده باشد،
گمراه‌كننده‌اى ندارد، آيا خداوند
پيروزمند دادستان نيست؟
[38] و اگر از ايشان بپرسى كه چه كسى
آسمانها و زمين را آفريده است، بى‌شك
گويند خداوند، بگو ملاحظه كنيد كه آنچه
به جاى خداوند مى‌پرستيد، اگر خداوند
در حق من بلايى خواسته باشد، آيا آنان
بلاگردانش هستند؟ يا اگر در حق من خيرى
خواسته باشد، آيا آنان بازدارنده رحمت
او هستند؟ بگو خداوند مرا كافى است، كه
اهل توكل بر او توكل مى‌كنند
[39] بگو اى قوم من، هر چه توانيد بكنيد،
من نيز كننده‌ام، پس زودا بدانيد
[40] كه بر چه كسى عذابى فرود مى‌آيد كه
خوارش بدارد، و عذاب پاينده‌اى بر او
نازل مى‌گردد
[41] ما كتاب [قرآن] را به حق براى مردم
بر تو فرستاديم، پس هر كس كه رهياب شود،
همانا به سود خويش رهياب شده است، و هر
كس بيراه مى‌رود، همانا به زيان خويش
بيراه رفته است، و تو نگهبان آنان
نيستى
[42] خداوند جانها را به هنگام مرگ آنها،
و نيز آن را كه نمرده است در خوابش،
مى‌گيرد، سپس آن را كه مرگش را رقم زده
است، نگاه مى‌دارد، و ديگرى را تا زمانى
معين گسيل مى‌دارد، بى‌گمان در اين امر
براى انديشه‌وران مايه‌هاى عبرت است
[43] يا آنكه [كافران] به جاى خداوند
شفيعانى برگرفته‌اند؟ بگو آيا اگر هم
بر چيزى دست نداشته باشند و تعقل نكنند
[باز هم آنان را شفيع مى‌گيرند؟]
[44] بگو شفاعت به تمامى خداى راست،
فرمانروايى آسمانها و زمين او راست،
آنگاه به سوى او باز گردانده مى‌شويد
[45] و چون خداوند به تنهايى ياد شود،
دلهاى نامؤمنان به آخرت تنگ شود، و چون
كسانى كه در برابر او به پرستش گرفته
شده‌اند، ياد شوند، آنگاه است كه
شادمانى مى‌كنند
[46] بگو بار خدايا، اى پديد آورنده
آسمانها و زمين، اى داناى پنهان و پيدا،
تو در ميان بندگانت، در آنچه اختلاف
داشته‌اند، داورى مى‌كنى
[47] اگر هر آنچه در زمين است و همانند آن،
از آن ستمكاران [مشرك] باشد، آن را در
برابر سهمگينى عذاب در روز قيامت، بلا
گردان كنند، و از سوى خداوند، چيزى كه
حسابش را نمى‌كردند، بر آنان آشكار شود
[48] و كيفر آنچه كرده بودند، بر آنان
آشكار شد و [و كيفر] آنچه به ريشخند گرفته
بودند، آنان را فرو گرفت
[49] و چون به انسان بلايى رسد، ما را به
دعا بخواند، سپس چون از جانب خود به او
نعمتى ارزانى داريم، گويد همانا به خاطر
علم[ى كه داشته‌ام] آن را به من
داده‌اند، حق اين است كه آن آزمونى است،
ولى بيشترينه آنان نمى‌دانند
[50] به راستى كه پيشينيانشان هم همين سخن
را گفتند، و آنچه به دست آورده بودند، به
دادشان نرسيد
[51] سپس كيفر آنچه انجام داده بودند، به
آنان رسيد، و كسانى از اينان كه ستم كرده
[/شرك‌ورزيده] بودند زودا كه كيفر آنچه
انجام داده بودند، به آنان برسد و آنان
گزير و گريزى ندارند
[52] آيا ندانسته‌اند كه خداوند روزى را
براى هر كس كه بخواهد گشاده يا فروبسته
مى‌دارد، بى‌گمان در اين امر براى اهل
ايمان مايه‌هاى عبرت است
[53] بگو اى بندگانم كه زياده بر خويشتن
ستم روا داشته‌ايد، از رحمت الهى نوميد
مباشيد، چرا كه خداوند همه گناهان را
مى‌بخشد، كه او آمرزگار مهربان است
[54] و پيش از آنكه عذاب بر شما نازل گردد
و سپس يارى نيابيد، به سوى پروردگارتان
بازآييد و در برابر او تسليم پيشه كنيد
[55] همچنين پيش از آنكه عذاب به ناگهان
بر سر شما فرود آيد و شما ناآگاه باشيد،
از بهترين آنچه از سوى پروردگارتان به
سوى شما نازل شده است، پيروى كنيد
[56] تا مبادا كسى بگويد واحسرتا در آنچه
در كار خداوند فروگذار كردم، و به راستى
كه از ريشخندكنندگان [اسلام و قرآن]
بودم
[57] يا بگويد اگر خداوند مرا هدايت كرده
بود، بى‌شك از پرهيزگاران بودم
[58] يا چون عذاب را بنگرد، بگويد كاش مرا
بازگشتى [به دنيا] بود، آنگاه از
نيكوكاران مى‌شدم
[59] حق اين است كه آيات من به سوى تو آمد و
تو آنها را دروغ شمردى و سركشى كردى و از
كافران بودى
[60] و روز قيامت كسانى را كه بر خداوند
دروغ بسته‌اند، بينى كه چهره‌هايشان
سياه [شده] است [به آنان گويند] آيا
منزلگاه متكبران در جهنم نيست؟
[61] و خداوند كسانى را كه پرهيزگارى
ورزيده‌اند به رستگارى‌شان برهاند،
چنانكه عذابى به آنان نرسد و اندوهگين
هم نشوند
[62] خداوند آفريدگار همه چيز است، و او
بر هر چيزى نگهبان است
[63] او راست كليدهاى آسمانها و زمين،
كسانى كه آيات ما را انكار كرده‌اند،
آنانند كه زيانكارند
[64] بگو اى نادانان آيا فرمانم مى‌دهيد
كه غير از خدا را بپرستم؟
[65] و به راستى بر تو و بر كسانى كه پيش از
تو بوده‌اند، وحى شده است كه اگر شرك
ورزى، عملت تباه گردد، و بى‌شك از
زيانكاران باشى
[66] بلكه خداوند را بپرست و از
سپاسگزاران باش
[67] و خداوند را چنانكه سزاوار قدر اوست
ارج ننهادند، حال آنكه سراسر زمين در
روز قيامت در قبضه قدرت اوست، و آسمانها
به دست او درهم نورديده مى‌گردد، منزه
است او و فراتر است از آنچه براى او شريك
مى‌دانند
[68] و در صور دميده شود، سپس هر كس كه در
آسمانها و هر كس كه در زمين است، بيهوش
شود، مگر آنكه خدا خواهد، سپس بار ديگر
در آن دميده شود، آنگاه ايشان [انسانها]
ايستادگانى چشم به راهند
[69] و سراسر عرصه محشر به نور پروردگارش
درخشان گردد و نامه اعمال در ميان نهند و
پيامبران و گواهان را به ميان آورند و
بين مردم به حق داورى شود و بر آنان ستم
نرود
[70] و به هر كس [جزاى] آنچه كرده است به
تمامى داده شود، و او [خداوند] به آنچه
كرده‌اند داناتر است
[71] و كافران را گروه گروه به سوى جهنم
برانند، چون به نزديك آن رسند، درهايش
بازگردد، و نگهبانان آن به ايشان گويند
آيا پيامبران پروردگارتان به نزد شما
نيامدند كه بر شما آيات پروردگارتان را
بخوانند، و شما را از ديدار اين روزتان
هشدار دهند، گويند چرا، ولى حكم عذاب بر
كافران تحقق يافته است
[72] گفته شود از درهاى جهنم وارد شويد كه
جاودانه در آنيد، چه بد است منزلگاه
متكبران
[73] و كسانى را كه از پروردگارشان پروا
كرده‌اند، گروه گروه به سوى بهشت
برانند، تا به نزديك آن رسند، در حالى كه
درهايش گشوده است، و نگهبانان آن به
ايشان گويند سلام بر شما خوش آمديد به آن
وارد شويد و جاودانه بمانيد
[74] و گويند سپاس خداوندى را كه وعده خود
را در حق ما راست گردانيد و به ما سرزمين
[بهشت] را به ميراث داد كه از بهشت هر جا
كه خواهيم سكنا كنيم، پس چه نيكوست
پاداش عملداران
[75] و فرشتگان را بينى كه عرش را در ميان
گرفته‌اند، سپاسگزارانه پروردگارشان
را تسبيح مى‌گويند، و در ميان آنان به
حق داورى شود، و گفته شود سپاس خداوند را
كه پروردگار جهانيان است است
(DIR) Previous
(DIR) Next
(HTM) Powered by Al Quran Cloud