Baha'oddin Khorramshahi, Surah 47: Muhammad (Muhammad)        
       
 (DIR) Surahs
       
       [1] كسانى كه كفرورزيدند و [مردمان را] از
       راه خدا بازداشتند، [خداوند] اعمالشان
       را تباه [و بى‌ارزش‌] كرد
       [2] و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى
       شايسته كردند، و به آنچه بر محمد
       فروفرستاده شده -كه حق است و از جانب
       پروردگارشانباور داشتند، گناهانشان را
       زدود و كار و بار ايشان به صلاح آورد
       [3] اين از آن است كه كافران از باطل
       پيروى كرده‌اند، و[لى‌] مؤمنان از حق
       پيروى كرده‌اند كه از جانب پروردگارشان
       است، بدين‌سان خداوند براى مردم
       مثلهايشان را مى‌زند
       [4] پس چون با كافران [حربى‌] رو به رو
       شويد، گردنهايشان را بزنيد تا آنكه
       ايشان را به زانو در آوريد [و در دست شما
       اسير شوند] آنگاه بندهايشان را سخت
       استوار كنيد، و پس از آن يا منت نهيد [و
       رها كنيد بدون فديه‌] يا فديه بستانيد [و
       رها كنيد]، تا اهل كارزار بارهاى [سلاح‌]
       خود را فرو گذارد، چنين است [حكم الهى‌]،
       و اگر خداوند مى‌خواست از ايشان انتقام
       مى‌كشيد، ولى [چنين كرد] تا بعضى از شما
       را به بعضى ديگر بيازمايد، و كسانى كه در
       راه خدا كشته شده‌اند، هرگز [خداوند]
       اعمالشان را تباه [و بى‌ارزش‌] نخواهد
       كرد
       [5] به زودى ايشان را هدايت مى‌كند و كار
       و بارشان را به صلاح مى‌آورد
       [6] و به بهشتى كه به آنان شناسانده است،
       در مى‌آوردشان‌
       [7] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اگر
       [دين‌] خدا را يارى دهيد، شما را يارى
       مى‌دهد و گامهايتان را استوار مى‌دارد
       [8] و كسانى كه كفرورزيده‌اند بدا به
       حالشان، [خداوند] اعمالشان را تباه كرده
       است‌
       [9] چرا كه [وحى‌] فرو فرستاده الهى را
       ناخوش دارند، پس اعمالشان را تباه [و
       بى‌ارزش‌] گرداند
       [10] آيا در زمين سير و سفر نكرده‌اند كه
       بنگرند سرانجام كسانى كه پيش از آنان
       بوده‌اند چگونه بود، كه خداوند
       نابودشان كرد، و سرنوشت كافران همانند
       آن است‌
       [11] اين از آن است كه خداوند سرور مؤمنان
       است و كافران سرورى ندارند
       [12] بى‌گمان خداوند كسانى را كه ايمان
       آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند،
       به بوستانهايى در مى‌آورد كه جويباران
       از فرودست آن جارى است، و كافران [از
       ظواهر زندگى‌] بهره بر مى‌گيرند و همان
       گونه كه چارپايان مى‌خورند، مى‌خورند
       و [مى‌خوابند] و آتش [دوزخ‌] جايگاه
       ايشان است‌
       [13] و چه بسيار [مردم‌] شهرها كه از شهر
       تو كه آواره‌ات كرد نيرومندتر بودند،
       نابودشان كرديم، و ياورى نداشتند
       [14] آيا كسى كه به طريقه روشنى از جانب
       پروردگار خويش است، همانند كسى است كه
       بد عملى‌اش در نظرش آراسته جلوه داده
       شده و از هوى و هوسهايشان پيروى مى‌كنند
       [15] وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده
       داده شده است [چنين است كه‌] در آن
       جويهايى از آب ناگندا، و جويهايى از
       شيرى كه مزه‌اش تغييرناپذير است، و
       جويهايى از شراب لذت‌بخش آشامندگان، و
       جويهايى از عسل پالوده [روان‌] است، و
       برايشان در آنجا همه گونه ميوه هست، و
       نيز آمرزشى از جانب پروردگارشان، [آيا
       چنين كسى‌] همانند كسى است كه جاودانه
       در آتش [دوزخ‌] است؟ و به آنان آبى جوشان
       نوشانده مى‌شود كه دل و روده‌هايشان را
       پاره پاره مى‌كند
       [16] و از ايشان كسانى هستند كه [ظاهرا] به
       تو گوش مى‌سپارند، سپس كه از نزدت بيرون
       مى‌روند، به دانش يافتگان گويند هم
       اكنون چه گفت؟ اينان كسانى هستند كه
       خداوند به دلهايشان مهر نهاده است و از
       هوى و هوسهايشان پيروى كرده‌اند
       [17] و رهيافتگان را هدايت افزود و [راه و
       رسم‌] پارسايى‌شان آموخت‌
       [18] پس انتظار ندارند مگر قيامت را كه به
       ناگهان به سراغشان آيد، كه به راستى
       نشانه‌هاى آن ظاهر شده است، پس آنگاه كه
       فراز آيدشان، چه پندى مى‌خواهند
       بگيرند؟
       [19] بدان كه فى‌الحقيقه خدايى جز خداوند
       نيست، و براى گناهت، و نيز براى مردان و
       زنان مؤمن آمرزش بخواه، و خداوند [جاى‌]
       جنب و جوش و آرام و قرارتان را مى‌داند
       [20] و [بعضى از] مؤمنان گويند چرا
       سوره‌اى [شامل حكم جهاد] فرو فرستاده
       نمى‌شود، آنگاه چون سوره‌اى از محكمات
       فرو فرستاده مى‌شود و در آن كارزار [با
       مشركان‌] ياد مى‌شود، بيماردلان را
       بينى كه به تو با نگاه كسى كه از [سكرات‌]
       مرگ بيهوش شده باشد، مى‌نگرند، بدا به
       حال ايشان‌
       [21] اطاعت بايد و سخنى نيك، آنگاه چون
       كار قطعى شود، اگر با خداوند صادق
       باشند، بى‌شك برايشان بهتر است‌
       [22] چه بسا چون دست يابيد در اين سرزمين
       فتنه و فساد كنيد و پيوند خويشاوندانتان
       را بگسليد
       [23] اينان كسانى هستند كه خداوند
       لعنتشان كرده و [از شنيدن و ديدن حق‌]
       ناشنوا و نابيناشان ساخته است‌
       [24] آيا در قرآن تامل نمى‌كنند، يا بر
       دلها قفلها[ى غفلت‌]شان افتاده است؟
       [25] بى‌گمان كسانى كه پس از آنكه راه
       هدايت بر آنان روشن شده است، به آن پشت
       كردند [و به گذشته برگشتند]، شيطان آن را
       در چشمشان آراسته است و به آنان مهلت و
       ميدان داده است‌
       [26] اين از آن است كه به كسانى كه [وحى‌]
       فرو فرستاده الهى را ناخوش داشته‌اند،
       گويند زودا كه در بعضى كارها از شما
       اطاعت كنيم، و خداوند پنهانكاريشان را
       مى‌داند
       [27] پس چگونه باشد حالشان آنگاه كه
       فرشتگان جانشان را بگيرند و چهره‌ها و
       پشتهايشان را فرو كوبند؟
       [28] اين از آن است كه از آنچه خداوند را
       به خشم آورد پيروى مى‌كنند و خشنودى او
       را ناخوش دارند، و [خداوند] اعمالشان را
       تباه [و بى‌ارزش‌] كند
       [29] آيا بيماردلان پنداشته‌اند كه
       خداوند هرگز حقد و حسدهايشان را آشكار
       نمى‌سازد؟
       [30] و اگر بخواهيم آنان را به تو
       مى‌نمايانيم، آنگاه ايشان را به
       سيمايشان مى‌شناسى، و آنان را از آهنگ
       سخنشان مى‌شناسى، و خداوند [ظاهر و
       باطن‌] اعمالتان را مى‌داند
       [31] و همه گونه مى‌آزماييمتان تا از
       ميان شما مجاهدان و صابران را معلوم
       بداريم، و احوالتان را بشناسانيم‌
       [32] بى‌گمان كسانى كه كفرورزيده‌اند و
       [مردم را] از راه خدا باز داشته‌اند، و
       پس از آنكه راه هدايت بر آنان روشن شده
       است، با پيامبر مخالفت ورزيده‌اند،
       هرگز به خداوند زيانى نمى‌رسانند و
       زودا كه [خداوند] اعمالشان را تباه و
       [بى‌ارزش‌] گرداند
       [33] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از
       خداوند و از پيامبر اطاعت كنيد و
       اعمالتان را باطل مگردانيد
       [34] بى‌گمان كسانى كه كفرورزيده‌اند و
       [مردم را] از راه خدا باز داشته‌اند، سپس
       در حالى كه كافر بوده‌اند در
       گذشته‌اند، هرگز خداوند آنان را
       نمى‌آمرزد
       [35] پس سستى‌مورزيد و از در صلح و سازش
       در نياييد كه شما برتر و [چيره‌]ايد و
       خداوند با شماست و [پاداش‌] اعمال شما را
       نمى‌كاهد
       [36] همانا زندگانى دنيا [مانند] بازيچه و
       سرگرمى است و اگر ايمان داشته باشيد و
       پروا و پرهيز بورزيد، پاداشهايتان را به
       شما مى‌پردازد، و [همه‌] اموال شما را
       از شما نمى‌گيرد
       [37] اگر آن را از شما بطلبد و بر شما سخت
       بگيرد [چه بسا] بخل ورزيد و ناهمدلى شما
       را آشكار سازد
       [38] همين شما هستيد كه از شما خواسته
       مى‌شود كه در راه خدا انفاق كنيد، آنگاه
       بعضى از شما هستند كه بخل مى‌ورزند، و
       هر كس بخل ورزد همانا از خود دريغ
       مى‌ورزد، و خداوند بى‌نياز است و شما
       نيازمندانيد، و اگر روى بگردانيد قومى
       غير شما را جانشين شما مى‌سازد، آنگاه
       آنان مانند شما نخواهند بود
       
       
 (DIR) Previous
 (DIR) Next
       
       
 (HTM) Powered by Al Quran Cloud