Baha'oddin Khorramshahi, Surah 50: The letter Qaaf (Qaaf)       
       
 (DIR) Surahs
       
       [1] ق [ قاف‌]، سوگند به قرآن مجيد
       [2] حق اين است كه [كافران‌] از اينكه از
       ميان خودشان هشداردهنده‌اى به سراغ
       آنان آمده است، شگفت‌زده شده‌اند، و
       كافران گويند اين چيزى گفت‌آور است‌
       [3] آيا چون مرديم و خاك شديم [از نو زنده
       شويم؟]، اين بازگشتى بعيد است‌
       [4] به راستى مى‌دانيم كه زمين از ايشان
       چه مى‌كاهد، و نزد ما كتابى است محفوظ
       [5] حق اين است كه [دين و پيامبر] حق را چون
       فراز آمدشان دروغ شمردند، و ايشان در
       كارى سردرگمند
       [6] آيا به آسمان فرازشان ننگريسته‌اند،
       كه چگونه آن را برافراشته‌ايم و آن را
       آراسته‌ايم، و هيچ خللى ندارد
       [7] و زمين را گسترانده‌ايم، و در آن
       كوهها را درانداخته‌ايم، و در آن از
       هرگونه خرمى رويانده‌ايم‌
       [8] براى روشنگرى و يادآورى هر بنده اهل
       انابت‌
       [9] و از آسمان آبى پربركت فرو فرستاديم،
       آنگاه بدان بوستانها و دانه درودنى
       رويانده‌ايم‌
       [10] و درختان خرماى بلند بالا كه ميوه
       توبرتو دارد
       [11] تا روزى بندگان باشد، و بدان سرزمينى
       پژمرده را زنده كرديم، رستاخيز هم
       همين‌گونه است‌
       [12] پيش از آنان قوم نوح و اصحاب رس و
       ثمود تكذيب پيشه كردند
       [13] و نيز عاد و فرعون و قوم لوط
       [14] و اصحاب ايكه، و قوم تبع همگان
       پيامبران را دروغ‌زن شمردند، آنگاه
       عقاب من بر آنان تعلق گرفت‌
       [15] آيا در آفرينش نخستين درمانده
       بوديم؟ [هرگز]، بلكه ايشان از آفرينش
       جديد شك و شبهه دارند
       [16] و به راستى كه انسان را آفريده‌ايم و
       مى‌دانيم كه نفسش چه وسوسه‌اى به او
       مى‌كند، و ما به او از رگ جان
       نزديكتريم‌
       [17] چون فراگيران كه از راست و از چپ او
       كمين‌دار هستند، [كارها و سخنان او را]
       فراگيرند
       [18] سخنى به زبان نمى‌آورد، مگر آنكه
       نگهبان حاضر و ناظرى نزد اوست‌
       [19] و مستى مرگ، حقيقت را پديد آورد، اين
       همان است كه از آن كناره مى‌گرفتى‌
       [20] و در صور دميده شود، اين روز وعده
       عذاب است‌
       [21] و همراه هر كسى راهبرى و شاهدى فراز
       آيد
       [22] [و به او گويند] به راستى كه از اين
       امر در غفلت بودى و حال پرده‌ات را از تو
       برطرف ساخته‌ايم، و امروز ديده‌ات
       تيزبين است‌
       [23] و همنشين او گويد اين همان است كه نزد
       من آماده است‌
       [24] هر كفر پيشه ستيزه‌جويى را به جهنم
       اندازيد
       [25] [همان كه‌] بازدارنده خير و تجاوزكار
       شكاك است‌
       [26] كسى كه در جنب خداوند به خدايى ديگر
       قائل است، پس او را در [جايگاه‌] عذاب
       سهمگين بيندازيد
       [27] همنشين او گويد پروردگارا من او را
       طغيانگر نساخته‌ام، ولى خودش در گمراهى
       دور و دراز بود
       [28] فرمايد نزد من ستيزه‌جويى مكنيد، و
       به راستى كه پيشاپيش وعده عذاب را [براى
       آگاهى شما] فرستاده بودم‌
       [29] در نزد من آن حكم ديگرگون نشود، و [در
       عين حال‌] من در حق بندگان ستمگر نيستم‌
       [30] روزى كه به جهنم گوييم آيا پرشدى؟ و
       گويد آيا باز هم بيشتر هست؟
       [31] و بهشت براى پرهيزگاران نزديك آورده
       شود و دور نباشد
       [32] اين همان است كه به شما وعده داده شده
       است، [و] خاص هر توبه كار [ادب‌] نگاه دار
       [33] همان كسى كه به ناديده از خداوند
       رحمان بيمناك باشد، و دلى پرانابت پيش
       آورد
       [34] [گوييم‌] به سلامت [و امن و امان‌]
       وارد آن [بهشت‌] شويد، اين روز [آغاز]
       جاودانگى است‌
       [35] در آنجا ايشان راست هر چه خواهند، و
       نزد ما افزونتر هم هست‌
       [36] و چه بسيار پيش از آنان نسلهايى را
       نابود كرديم كه از ايشان دراز دست‌تر
       بودند، كه در گوشه و كنار شهرها جستجو
       كردند كه آيا گريزگاهى هست‌
       [37] بى‌گمان در اين براى كسى كه صاحبدل
       باشد يا سمع قبول داشته و شاهد باشد،
       پندآموزى است‌
       [38] و به راستى كه آسمانها و زمين و مابين
       آنها را در شش روز آفريديم و به ما
       ماندگى نرسيد
       [39] پس بر آنچه مى‌گويند شكيبايى‌ورز و
       سپاسگزارانه پروردگارت را پيش از طلوع
       خورشيد و پيش از غروب [آن‌] تسبيح گوى‌
       [40] و در شب و به دنباله سجده [و نماز
       واجب‌] نيز او را نيايش كن‌
       [41] و گوش بدار روزى را كه منادى از جايى
       نزديك ندا در دهد
       [42] روزى كه صيحه را به حق بشنوند، آنگاه
       روز رستاخيز است‌
       [43] بى‌گمان ماييم كه زنده مى‌داريم و
       مى‌ميرانيم و سرانجام [همه چيز] به سوى
       ماست‌
       [44] روزى كه زمين شتابان بر آنان بشكافد
       [و از گورها بيرون آيند] اين [هنگام‌] حشر
       است كه [اقامه آن‌] بر ما آسان است‌
       [45] ما به آنچه مى‌گويند آگاه‌تريم و تو
       زورگوى بر آنان نيستى، پس هر كس را كه از
       وعده عذاب من مى‌ترسد، به قرآن پند
       بده‌
       
       
 (DIR) Previous
 (DIR) Next
       
       
 (HTM) Powered by Al Quran Cloud