Baha'oddin Khorramshahi, Surah 51: The Winnowing Winds (Adh-Dhaariyat)
       
 (DIR) Surahs
       
       [1] سوگند به بادهاى پراكنده‌گر
       [2] و به ابرهاى سنگين‌بار
       [3] و به كشتيهاى آسان گذار
       [4] و به فرشتگان تقسيم‌گر كار
       [5] كه همانا آنچه به شما وعده داده‌اند
       راست و درست است‌
       [6] و جزا[ى اخروى‌] واقعى است‌
       [7] و سوگند به آسمان تو بر تو
       [8] كه شما سخنهاى گوناگون پيش آريد
       [9] هر كس كه از پيش، باز گردانده شده است
       از [ايمان به‌] آن باز گردانده شود
       [10] مرگ بر دروغ زنان‌
       [11] كسانى كه در بى‌خبرى فراموشكارند
       [12] مى‌پرسند كه روز جزا چه وقت است‌
       [13] روزى كه ايشان بر آتش [دوزخ‌] عذاب
       كرده شوند
       [14] همين عذابتان را، كه به شتابش
       مى‌خواستيد، بچشيد
       [15] پرهيزگاران در بوستانها و
       چشمه‌سارانند
       [16] آنچه پروردگارشان به ايشان بخشيده
       است پذيرا هستند، كه ايشان پيش از اين
       نيكوكار بودند
       [17] [فقط] اندكى از شب را مى‌خفتند
       [18] و در سحرگاهان استغفار مى‌كردند
       [19] و در اموالشان سهمى براى سائل و
       محروم بود
       [20] و در زمين مايه‌هاى عبرتى براى اهل
       يقين هست‌
       [21] و نيز در وجود خودتان آيا [به چشم
       بصيرت‌] نمى‌نگريد؟
       [22] و در آسمان مايه روزى شماست و نيز
       آنچه به شما وعده داده‌اند
       [23] آرى، سوگند به پروردگار آسمان و زمين
       كه آن مانند همين كه شما سخن مى‌گوييد،
       حق است‌
       [24] آيا داستان مهمانان گرامى ابراهيم
       به تو رسيده است؟
       [25] كه چون بر او وارد شدند گفتند سلام،
       گفت سلام [بر شما] [و در دل گفت ايشان‌]
       گروهى ناشناخته‌[اند]
       [26] سپس به خانواده‌اش روى كرد، آنگاه
       گوساله‌اى فربه [و بريان‌] به ميان آورد
       [27] پس آن را نزديك ايشان نهادند گفت چرا
       نمى‌خوريد؟
       [28] سپس از آنان ترسى در دل يافت، گفتند
       مترس و او را به فرزندى دانا بشارت دادند
       [29] آنگاه زنش با آوايى [بلند] رو به او
       آورد و بر چهره‌اش چك زد و گفت [چگونه
       فرزند بزايم كه من‌] پيرزنى سترون
       هستم‌
       [30] [فرشتگان‌] گفتند پروردگارت چنين
       فرموده است، كه او فرزانه داناست‌
       [31] گفت اى فرشتگان كار و بار شما چيست؟
       [32] گفتند ما به سر وقت قومى گنهكار
       فرستاده شده‌ايم‌
       [33] تا بر آنان سنگواره‌اى از گل
       فروباريم‌
       [34] كه [هر يك‌] از جانب پروردگارت نشان
       كرده است و خاص تجاوزكاران است‌
       [35] آنگاه هر كس را كه از مؤمنان بود [از
       آنجا] بيرون برديم‌
       [36] چندانكه در آنجا جز خانه‌اى از آن
       مسلمانان، نيافتيم‌
       [37] و در آنجا نشانه‌اى براى كسانى كه از
       عذاب دردناك مى‌ترسند، باقى نهاديم‌
       [38] و در مورد موسى، آنگاه كه او را با
       حجتى آشكار به سوى فرعون فرستاديم‌
       [39] سپس رو به سپاه خويش برگشت و گفت [او]
       جادوگر يا ديوانه است‌
       [40] سرانجام او و سپاهيانش را
       فروگرفتيم، سپس او را كه نكوهيده بود به
       دريا انداختيم و [غرقه ساختيم‌]
       [41] و در مورد عاد، آنگاه كه بر آنان بادى
       سترون فرستاديم‌
       [42] كه هيچ چيزى كه بر آن مى‌گذشت باقى
       نمى‌گذاشت، مگر آنكه آن را مانند خاك و
       خاشاك مى‌ساخت‌
       [43] و در مورد ثمود آنگاه كه به آنان گفته
       شد كه تا زمانى [معين‌] از زندگى
       برخوردار شويد
       [44] سپس از فرمان پروردگارشان
       سرپيچيدند، آنگاه صاعقه‌[ى مرگ‌] آنان
       را كه [درمانده‌وار] مى‌نگريستند،
       فروگرفت‌
       [45] آنگاه توان ايستادن هم نداشتند و
       كين‌ستان نبودند
       [46] و قوم نوح از آن پيش، كه آنان قومى
       نافرمان بودند
       [47] و آسمان را توانمندانه برافراشتيم و
       ما توانمنديم‌
       [48] و زمين را گسترانديم چه نيكو
       گستراننده‌ايم‌
       [49] و از هر چيز گونه‌هايى آفريديم باشد
       كه پند گيريد
       [50] پس در خداوند بگريزيد، كه من براى
       شما از جانب او هشداردهنده‌اى آشكارم‌
       [51] و در جنب خداوند خدايى ديگر قائل
       مشويد كه من براى شما از جانب او
       هشداردهنده‌اى آشكارم‌
       [52] بدين‌سان براى پيشينيان آنان هيچ
       پيامبرى نيامد مگر آنكه گفتند [او]
       جادوگر يا ديوانه است‌
       [53] آيا همديگر را بدان سفارش كرده‌اند؟
       حق اين است كه قومى طغيانگرند
       [54] پس، از آنان روى بگردان كه تو سزاوار
       سرزنش نيستى‌
       [55] و پند بده كه اندرز مؤمنان را سود دهد
       [56] و جن و انس را جز براى آنكه مرا
       بپرستند، نيافريده‌ام‌
       [57] از آنان رزقى نخواسته‌ام و
       نخواسته‌ام كه به من خوراك دهند
       [58] بى‌گمان خداوند است كه روزى‌بخش
       نيرومند استوار است‌
       [59] آرى براى [اين‌] ستمكاران هم نصيبى
       [از عذاب‌] همانند نصيب يارانشان است،
       نبايد كه به شتابش از من بطلبند
       [60] پس واى بر كافران از آن روزشان كه
       وعده‌اش را به ايشان داده‌اند
       
       
 (DIR) Previous
 (DIR) Next
       
       
 (HTM) Powered by Al Quran Cloud