Baha'oddin Khorramshahi, Surah 56: The Inevitable (Al-Waaqia)     
       
 (DIR) Surahs
       
       [1] چون واقعه بزرگ [قيامت‌] واقع شود
       [2] در وقوع آن دروغى نيست‌
       [3] هم فرو دارنده‌[ى كافران‌] است و هم
       فرادارنده‌[ى مؤمنان‌]
       [4] آنگاه كه زمين به جنبشى سخت جنبانده
       شود
       [5] و كوهها سخت خرد و ريز شود
       [6] و همچون غبارى پراكنده گردد
       [7] و شما گروههاى سه‌گانه‌اى باشيد
       [8] [يكى‌] اصحاب يمين، و چه حال دارند
       اصحاب يمين‌
       [9] و [ديگرى‌] اصحاب شمال، و چه حال
       دارند اصحاب شمال‌
       [10] و [سومين‌] سابقان كه پيشتازانند
       [11] اينانند كه مقرب‌اند
       [12] در بهشتهاى پرناز و نعمت‌
       [13] گروهى بسيار از پيشينيان‌
       [14] و اندكى از واپسينان‌
       [15] بر تختهاى گوهرنشان‌
       [16] رودرروى هم بر آنها تكيه زده‌اند
       [17] جاودانه جوانان بر گرد آنان
       مى‌گردند
       [18] همراه با كوزه‌ها و ابريقها و
       جامهايى از شراب جارى‌
       [19] كه [بهشتيان‌] از آن سردرد نگيرند و
       بد مست نشوند
       [20] و ميوه‌هايى از آنچه بر مى‌گزينند
       [21] و گوشت مرغ از آنچه خوش دارند
       [22] و حوريان چشم درشت‌
       [23] كه همانندان مرواريد نهفته‌اند
       [24] اين پاداش كارى است كه كرده‌اند
       [25] در آنجا [سخنان‌] بيهوده و [گزاف‌]
       گناه‌آلود نشنوند
       [26] نشنوند مگر سخنى كه سلام است و سلام‌
       [27] و اصحاب يمين چه حال دارند اصحاب
       يمين‌
       [28] در جوار درختان سدر بى‌خار
       [29] و موزهاى توبرتو
       [30] و سايه گسترده‌
       [31] و آبى ريزان‌
       [32] و ميوه بسيار
       [33] كه نه پايان‌پذير است و نه
       بازداشته‌
       [34] و دوشيزگان گرامى‌
       [35] ما ايشان را به ابداع آفريده‌ايم‌
       [36] و دوشيزه‌شان داشته‌ايم‌
       [37] همسر دوست و هم سن و سال‌
       [38] خاص اصحاب يمين‌
       [39] جماعتى بسيار از پيشينيان‌
       [40] و جماعتى بسيار از واپسينان‌
       [41] و اصحاب شمال، چه حال دارند اصحاب
       شمال‌
       [42] در ميان آتشباد و آب جوشند
       [43] و سايه‌اى از دوده‌
       [44] كه نه خنك است و نه خوش‌
       [45] ايشان پيش از اين نازپرورده بودند
       [46] بر گناه بزرگ مداومت مى‌كردند
       [47] و مى‌گفتند آيا چون مرديم و خاك و
       استخوانها[ى پوسيده‌] شديم، آيا
       برانگيخته خواهيم شد؟
       [48] و همچنين نياكان ما؟
       [49] بگو كه پيشينيان و واپسينان‌
       [50] براى موعد روزى معين گرد آيند
       [51] سپس شمايان اى گمراهان دروغ انگار [و
       اهل انكار]
       [52] خورندگان از درخت زقوميد
       [53] و شكم انباران از آن‌
       [54] و بر آن آب جوش آشامندگانيد
       [55] و مانند نوشيدن شتران عطش زده
       مى‌آشاميد
       [56] اين پيشكش ايشان در روز جزاست‌
       [57] ما شما را آفريده‌ايم، پس چرا تصديق
       نمى‌كنيد؟
       [58] آيا انديشيده‌ايد آنچه [از منى‌] را
       كه [در رحمها] مى‌ريزيد
       [59] آيا شما آن را آفريده‌ايد يا ما
       آفريننده‌ايم‌
       [60] ما در ميان شما مرگ را مقدر
       داشته‌ايم، و ما درمانده نيستيم‌
       [61] كه همانندان شما را جانشين شما
       گردانيم، و شما را در هيئتى كه
       نمى‌دانيد باز آفرينيم‌
       [62] و به راستى نشاه نخستين را
       شناخته‌ايد، پس چرا پند نمى‌گيريد؟
       [63] آيا انديشيده‌ايد در آنچه
       مى‌كاريد؟
       [64] آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما
       روياننده‌ايم؟
       [65] اگر خواهيم آن را خرد و ريز گردانيم و
       شما حسرت‌زده شويد
       [66] [و گوييد] ما غرامت ديدگانيم‌
       [67] بلكه ما بى‌بهرگانيم‌
       [68] آيا انديشيده‌ايد به آبى كه
       مى‌آشاميد؟
       [69] آيا شما آن را از ابر فرو
       فرستاده‌ايد يا ما فرو فرستنده‌ايم؟
       [70] اگر خواهيم آن را شور و تلخ گردانيم
       پس چرا سپاس نمى‌گزاريد؟
       [71] آيا انديشيده‌ايد به آتشى كه
       مى‌افروزيد؟
       [72] آيا شما درختش را آفريده‌ايد يا ما
       آفريننده‌ايم؟
       [73] ما آن را پندآموزى ساخته‌ايم و
       توشه‌اى براى رهروان‌
       [74] پس به نام پروردگارت كه بزرگ است
       تسبيح گوى‌
       [75] سوگند مى‌خورم به منزلگاههاى
       ستارگان‌
       [76] و آن اگر بدانيد سوگندى عظيم است‌
       [77] آن قرآنى كريم است‌
       [78] در كتابى نهفته‌
       [79] جز پاكيزگان به آن دسترس ندارند
       [80] فرو فرستاده‌اى از سوى پروردگار
       جهانيان است‌
       [81] آيا شما در كار اين سخن سستى
       مى‌ورزيد؟
       [82] و سپاس روزيتان را چنان كرده‌ايد كه
       [آن را] انكار مى‌كنيد
       [83] پس چرا چون جان به گلوگاه رسد
       [84] و شما در آن هنگام نظاره‌گريد
       [85] و ما به آن [جان شما] از شما نزديكتريم
       ولى شما به چشم بصيرت نمى‌نگريد
       [86] پس چرا اگر شما جزا دادنى نيستيد
       [87] اگر راست مى‌گوييد چرا آن را باز
       نمى‌گردانيد؟
       [88] سپس آنگاه اگر از مقربان باشد
       [89] رهايش و گشايش است و بهشت پرناز و
       نعمت‌
       [90] و اما اگر از اصحاب يمين باشد
       [91] پس سلام بر تو باد از اصحاب يمين‌
       [92] و اما اگر از منكران گمراه باشد
       [93] پيشكش [او] از آب‌جوشان است‌
       [94] و ورود به جهنم‌
       [95] اين همانا حق‌اليقين است‌
       [96] پس به نام پروردگارت كه بزرگ است،
       تسبيح بگوى‌
       
       
 (DIR) Previous
 (DIR) Next
       
       
 (HTM) Powered by Al Quran Cloud