Baha'oddin Khorramshahi, Surah 58: The Pleading Woman (Al-Mujaadila)
(DIR) Surahs
[1] به راستى كه خداوند سخن زنى را كه با
تو درباره همسرش مجادله مى‌كرد و به
خداوند شكايت حال خود مى‌گفت، شنيد، و
خداوند گفت و گوى شما دو تن را مى‌شنود،
چرا كه خداوند شنواى بيناست
[2] كسانى كه از ميان شما با زنانشان ظهار
مى‌كنند، [بدانند كه] آن زنان [با اين
ماجرا در حكم] مادران آنان نيستند،
مادران آنان جز كسانى كه آنان را
زاده‌اند، نيستند، و ايشان [با اين
عمل] سخنى ناپسند و ناحق مى‌گويند، و
بى‌گمان خداوند بخشاينده آمرزگار است
[3] و كسانى كه با زنانشان ظهار مى‌كنند،
سپس از آنچه گفته‌اند برمى‌گردند [و
مى‌خواهند به همسر خود بازگردند] بايد
پيش از آنكه با همديگر تماس گيرند،
برده‌اى آزاد كنند، اين اندرزى است كه
به شما داده مى‌شود، و خداوند به آنچه
مى‌كنيد آگاه است
[4] و هر كس كه [امكان آن را] نيافت، بايد
كه پيش از آنكه با همديگر تماس گيرند، دو
ماه پى در پى روزه بگيرد، سپس [بازهم]
اگر نتوانست [روزه بگيرد]، در آن صورت
بايد به اطعام شصت فقير بپردازد، اين
[كفاره] براى آن است كه به [امر] خداوند
و پيامبر او ايمان آوريد، و اين احكام
الهى است، و براى كافران عذابى دردناك
[مقرر] است
[5] بى‌گمان كسانى كه با [امر] خداوند و
پيامبر او مخالفت مى‌كنند، سرنگون
شوند، چنانكه پيشينيانشان هم سرنگون
شدند، و به راستى آياتى روشنگر فرو
فرستاده‌ايم، و براى كافران عذابى
خفت‌بار [درپيش] است
[6] روزى كه خداوند همگى آنان را [از گور]
برانگيزد، سپس آنان را به [حقيقت و
نتيجه] آنچه كرده‌اند آگاه سازد،
خداوند آن را در شمار آورده است اما [خود]
آنان فراموشش كرده‌اند، و خداوند بر هر
چيز گواه است
[7] آيا نينديشيده‌اى كه خداوند آنچه در
آسمانها و آنچه در زمين است مى‌داند،
هيچ رازگويى سه تن نباشد مگر آنكه او
چهارمين آنان است، و نه [رازگويى] پنج
تن مگر آنكه او ششمين آنان است، و نه
كمتر از اين و نه بيشتر مگر آنكه او هر جا
كه باشند با ايشان است، سپس در روز قيامت
آنان را به [نتيجه و حقيقت] كار و
كردارشان آگاه مى‌سازد، بى‌گمان
خداوند به هر چيزى داناست
[8] آيا ننگريسته‌اى در كار كسانى كه از
نجوا نهى شده‌اند، سپس به آنچه از آن
نهى شده‌اند، باز مى‌گردند و به گناه و
ستمكارى و نافرمانى از پيامبر باهم نجوا
مى‌كنند، و چون به نزدت آيند به نحوى به
تو درود مى‌فرستند كه خداوند آن گونه به
تو درود نفرستاده است، و در دلهايشان
گويند چرا به خاطر آنچه مى‌گوييم
خداوند عذابمان نمى‌كند؟ جهنم برايشان
كافى است كه به آن اندر آيند، و چه بد
سرانجامى است
[9] اى مؤمنان چون رازگويى كنيد، به قصد
گناه و ستمكارى و نافرمانى از پيامبر
نجوا مكنيد، و به قصد نيكى و تقوا نجوا
كنيد، و از خداوندى كه نزد او محشور
مى‌گرديد پروا كنيد
[10] جز اين نيست كه نجوا از سوى شيطان است
تا مؤمنان را غمگين كند، و هيچ زيان رسان
به آنان نيست، مگر به اذن الهى، و مؤمنان
بايد فقط بر خداوند توكل كنند
[11] اى مؤمنان چون به شما گفته شود در
مجالس جا باز كنيد، باز كنيد، كه خداوند
در كار شما گشايش آورد، و چون گفته شود
برخيزيد، برخيزيد، خداوند از ميان شما
مؤمنان و دانش يافتگان را به درجاتى
رفعت دهد و خداوند به آنچه مى‌كنيد آگاه
است
[12] اى مؤمنان چون خواهيد كه با پيامبر
راز گوييد، پيش از نجوايتان صدقه‌اى
تقديم داريد اين براى شما بهتر و
پاكيزه‌تر است، اما اگر چيزى نيافتيد،
بى‌گمان خداوند آمرزگار مهربان است
[13] [سپس كه كسى جز على ع توفيق نيافت
فرمود] آيا ترسيديد كه پيش از نجوايتان
صدقاتى تقديم داريد؟ حال كه چنين نكرديد
و خداوند هم از شما درگذشت، پس نماز را
برپا داريد و زكات را بپردازيد و از
خداوند و پيامبرش اطاعت كنيد، و خداوند
به آنچه مى‌كنيد آگاه است
[14] آيا ننگريسته‌اى كسانى را كه با
قومى كه خداوند بر آنان خشم آورده است، و
نه از شما هستند و نه از آنان
[يهوديان]، دوستى ورزيده‌اند؟ و
آگاهانه به دروغ سوگند مى‌خورند
[15] خداوند براى آنان عذابى سهمگين
آماده ساخته است، آنان عملكردشان بد
است
[16] سوگندهايشان را سپر بلا كرده‌اند، و
[مردمان را] از راه خدا باز مى‌دارند، پس
عذابى خفت‌بار [در پيش] دارند
[17] اموال و اولادشان به هيچ روى از
[عذاب] خدا بازشان ندارد، اينان
دوزخى‌اند و جاودانه در آنند
[18] روزى كه خداوند همگى آنان را
برانگيزد، آنگاه [مشركان] براى او به
همان گونه سوگند ياد مى‌كنند كه براى
شما ياد مى‌كنند و گمان مى‌كنند كه حقى
در دست دارند، بدانيد كه آنان
دروغگويانند
[19] شيطان بر آنان دست يافت، سپس ياد خدا
را از خاطر آنان برد، اينان حزب
شيطانند، هان بى‌گمان حزب شيطان
زيانكارانند
[20] بى‌گمان كسانى كه با [امر] خداوند و
پيامبر او مخالفت مى‌كنند، اينان از
زمره فرومايگانند
[21] خداوند مقرر داشته است كه من و
پيامبرانم پيروز گرديم، بى‌گمان
خداوند نيرومند پيروزمند است
[22] قومى نيابى كه به خداوند و روز
بازپسين ايمان داشته باشند و با كسانى
كه با خداوند و پيامبر او مخالفت
مى‌ورزند، دوستى كنند، ولو آنكه
پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان
يا خاندانشان باشند اينانند كه [خداوند]
در دلهايشان [نقش] ايمان نگاشته است، و
به فيضى از جانب خويش استوارشان داشته
است، و [ايشان را] به بوستانهايى درآورد
كه جويباران از فرودست آن جارى است،
جاودانه در آنند، خداوند از آنان خشنود
است، و آنان هم از او خشنودند، اينان خدا
خواهانند، بدانيد كه خدا خواهان
رستگارانند
(DIR) Previous
(DIR) Next
(HTM) Powered by Al Quran Cloud