1Paulus Apostolus Jesu Christi per voluntatem Dei, secundum promissionem vitæ, quæ est in Christo Jesu, 2Timotheo carissimo filio: gratia, misericordia, pax a Deo Patre, et Christo Jesu Domino nostro.
3Gratias ago Deo, cui servio a progenitoribus in conscientia pura, quod sine intermissione habeam tui memoriam in orationibus meis, nocte ac die 4desiderans te videre, memor lacrimarum tuarum, ut gaudio implear, 5recordationem accipiens ejus fidei, quæ est in te non ficta, quæ et habitavit primum in avia tua Loide, et matre tua Eunice, certus sum autem quod et in te.
6Propter quam causam admoneo te ut resuscites gratiam Dei, quæ est in te per impositionem manuum mearum. 7Non enim dedit nobis Deus spiritum timoris: sed virtutis, et dilectionis, et sobrietatis. 8Noli itaque erubescere testimonium Domini nostri, neque me vinctum ejus: sed collabora Evangelio secundum virtutem Dei: 9qui nos liberavit, et vocavit vocatione sua sancta, non secundum opera nostra, sed secundum propositum suum, et gratiam, quæ data est nobis in Christo Jesu ante tempora sæcularia. 10Manifestata est autem nunc per illuminationem Salvatoris nostri Jesu Christi, qui destruxit quidem mortem, illuminavit autem vitam, et incorruptionem per Evangelium: 11in quo positus sum ego prædicator, et Apostolus, et magister gentium. 12Ob quam causam etiam hæc patior, sed non confundor. Scio enim cui credidi, et certus sum quia potens est depositum meum servare in illum diem. 13Formam habe sanorum verborum, quæ a me audisti in fide, et in dilectione in Christo Jesu. 14Bonum depositum custodi per Spiritum Sanctum, qui habitat in nobis. 15Scis hoc, quod aversi sunt a me omnes, qui in Asia sunt, ex quibus est Phigellus, et Hermogenes. 16Det misericordiam Dominus Onesiphori domui: quia sæpe me refrigeravit, et catenam meam non erubuit: 17sed cum Romam venisset, sollicite me quæsivit, et invenit. 18Det illi Dominus invenire misericordiam a Domino in illa die. Et quanta Ephesi ministravit mihi, tu melius nosti.
1Tu ergo fili mi, confortare in gratia, quæ est in Christo Jesu: 2et quæ audisti a me per multos testes, hæc commenda fidelibus hominibus, qui idonei erant et alios docere. 3Labora sicut bonus miles Christi Jesu. 4Nemo militans Deo implicat se negotiis sæcularibus: ut ei placeat, cui se probavit. 5Nam et qui certat in agone, non coronatur nisi legitime certaverit. 6Laborantem agricolam oportet primum de fructibus percipere. 7Intellige quæ dico: dabit enim tibi Dominus in omnibus intellectum. 8Memor esto Dominum Jesum Christum resurrexisse a mortuis ex semine David, secundum Evangelium meum, 9in quo laboro usque ad vincula, quasi male operans: sed verbum Dei non est alligatum. 10Ideo omnia sustineo propter electos, ut et ipsi salutem consequantur, quæ est in Christo Jesu, cum gloria cælesti. 11Fidelis sermo: nam si commortui sumus, et convivemus: 12si sustinebimus, et conregnabimus: si negaverimus, et ille negabit nos: 13si non credimus, ille fidelis permanet, negare seipsum non potest.
14Hæc commone, testificans coram Domino. Noli contendere verbis: ad nihil enim utile est, nisi ad subversionem audientium. 15Sollicite cura teipsum probabilem exhibere Deo, operarium inconfusibilem, recte tractantem verbum veritatis. 16Profana autem et vaniloquia devita: multum enim proficiunt ad impietatem: 17et sermo eorum ut cancer serpit: ex quibus est Hymenæus et Philetus, 18qui a veritate exciderunt, dicentes resurrectionem esse jam factam, et subverterunt quorumdam fidem. 19Sed firmum fundamentum Dei stat, habens signaculum hoc: cognovit Dominus qui sunt ejus, et discedat ab iniquitate omnis qui nominat nomen Domini. 20In magna autem domo non solum sunt vasa aurea, et argentea, sed et lignea, et fictilia: et quædam quidem in honorem, quædam autem in contumeliam. 21Si quis ergo emundaverit se ab istis, erit vas in honorem sanctificatum, et utile Domino ad omne opus bonum paratum. 22Juvenilia autem desideria fuge, sectare vero justitiam, fidem, spem, caritatem, et pacem cum iis qui invocant Dominum de corde puro. 23Stultas autem et sine disciplina quæstiones devita: sciens quia generant lites. 24Servum autem Domini non oportet litigare: sed mansuetum esse ad omnes, docibilem, patientem, 25cum modestia corripientem eos qui resistunt veritati, nequando Deus det illis pœnitentiam ad cognoscendam veritatem, 26et resipiscant a diaboli laqueis, a quo captivi tenentur ad ipsius voluntatem.
1Hoc autem scito, quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa: 2erunt homines seipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, parentibus non obedientes, ingrati, scelesti, 3sine affectione, sine pace, criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate, 4proditores, protervi, tumidi, et voluptatum amatores magis quam Dei: 5habentes speciem quidem pietatis, virtutem autem ejus abnegantes. Et hos devita: 6ex his enim sunt qui penetrant domos, et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis, quæ ducuntur variis desideriis: 7semper discentes, et numquam ad scientiam veritatis pervenientes. 8Quemadmodum autem Jannes et Mambres restiterunt Moysi: ita et hi resistunt veritati, homines corrupti mente, reprobi circa fidem; 9sed ultra non proficient: insipientia enim eorum manifesta erit omnibus, sicut et illorum fuit. 10Tu autem assecutus es meam doctrinam, institutionem, propositum, fidem, longanimitatem, dilectionem, patientiam, 11persecutiones, passiones: qualia mihi facta sunt Antiochiæ, Iconii, et Lystris: quales persecutiones sustinui, et ex omnibus eripuit me Dominus. 12Et omnes, qui pie volunt vivere in Christo Jesu, persecutionem patientur. 13Mali autem homines et seductores proficient in pejus, errantes, et in errorem mittentes. 14Tu vero permane in iis quæ didicisti, et credita sunt tibi: sciens a quo didiceris: 15et quia ab infantia sacras litteras nosti, quæ te possunt instruere ad salutem, per fidem quæ est in Christo Jesu. 16Omnis Scriptura divinitus inspirata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, et erudiendum in justitia: 17ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus.
1Testificor coram Deo, et Jesu Christo, qui judicaturus est vivos et mortuos, per adventum ipsius, et regnum ejus: 2prædica verbum, insta opportune, importune: argue, obsecra, increpa in omni patientia, et doctrina. 3Erit enim tempus, cum sanam doctrinam non sustinebunt, sed ad sua desideria coacervabunt sibi magistros, prurientes auribus, 4et a veritate quidem auditum avertent, ad fabulas autem convertentur. 5Tu vero vigila, in omnibus labora, opus fac evangelistæ, ministerium tuum imple. Sobrius esto. 6Ego enim jam delibor, et tempus resolutionis meæ instat. 7Bonum certamen certavi, cursum consummavi, fidem servavi. 8In reliquo reposita est mihi corona justitiæ, quam reddet mihi Dominus in illa die, justus judex: non solum autem mihi, sed et iis, qui diligunt adventum ejus.
Festina ad me venire cito. 9Demas enim me reliquit, diligens hoc sæculum, et abiit Thessalonicam: 10Crescens in Galatiam, Titus in Dalmatiam. 11Lucas est mecum solus. Marcum assume, et adduc tecum: est enim mihi utilis in ministerium. 12Tychicum autem misi Ephesum. 13Penulam, quam reliqui Troade apud Carpum, veniens affer tecum, et libros, maxime autem membranas. 14Alexander ærarius multa mala mihi ostendit: reddet illi Dominus secundum opera ejus: 15quem et tu devita: valde enim restitit verbis nostris. 16In prima mea defensione nemo mihi affuit, sed omnes me dereliquerunt: non illis imputetur. 17Dominus autem mihi astitit, et confortavit me, ut per me prædicatio impleatur, et audiant omnes gentes: et liberatus sum de ore leonis. 18Liberavit me Dominus ab omni opere malo: et salvum faciet in regnum suum cæleste, cui gloria in sæcula sæculorum. Amen. 19Saluta Priscam, et Aquilam, et Onesiphori domum. 20Erastus remansit Corinthi. Trophimum autem reliqui infirmum Mileti. 21Festina ante hiemem venire. Salutant te Eubulus, et Pudens, et Linus, et Claudia, et fratres omnes. 22Dominus Jesus Christus cum spiritu tuo. Gratia vobiscum. Amen.