AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS.

Hoc, jussa quondam rumpimus

Festo die silentia:

Celata dudum jam decet

Vulgare nos mysteria.

Montis sub alto vertice,

Tribus vocatis testibus,

O Christe, visus hactenus

Terris homo, pates Deus.

Tuae latens lucis jubar

Sacros in artus effluit;

Vestis tuo te numine,

Tibique totus redderis.

Coelo tonante, protinus

Audita summi vox Patris:

Te, nube rupta, Filium,

Quo gloriatur, asserit.

Hic est Magister omnium,

Quem pronus orbis audiat.

Silete, mortales: Deus

Qui nos docet, fatur Deus.

Qui, nube rupta, te palam

Natum vocavit, laus Patri;

Tibique Nato; nec minor

Laus utriusque Flamini.

AD OFFICIUM NOCT.

Quam nos potenter allicis!

Te, Christe, quando detegis,

Te, quando celas, providus

Nobis peraeque consulis.

Hic nos adoptat filios,

Qui te vocavit Filium;

Sponsor futurae gloriae

Dat certa nobis pignora.

E nube quid, Pater, probas?

De monte, Fili, quid doces?

Umbris procul cedentibus,

Restabat una veritas.

Ut jussa Patris impleas

Mactanda mundo victima,

Formam resumens pristinam,

Mortalitati redderis.

Fac, Christe, qui nobis lates,

Obscura dum regit fides,

Fracto solutos corpore

Nos te videre, te frui.

Qui, nube rupta, te palam

Natum vocavit, laus Patri;

Tibique Nato; nec minor

Laus utriusque Flamini.

AD LAUDES.

Jesu, dulcedo cordium,

Fons vivus, lumen mentium,

Excedens omne gaudium

Et omne desiderium:

Mane nobiscum Domine:

Et nos illustra lumine,

Pulsa mentis caligine,

Mundum replens dulcedine.

Quando cor nostrum visitas,

Tunc lucet ei veritas:

Mundi vilescit vanitas,

Et intus fervet caritas.

Jesu mi bone, sentiam

Amoris tui copiam:

Da mihi per praesentiam

Tuam videre gloriam.

Quem tuus amor ebriat,

Novit quid Jesus sapiat:

Quam felix est quem satiat!

Non est ultra quod cupiat.

Tu fons misericordiae,

Tu vere lumen patriae,

Pelle nubem tristitiae,

Dans nobis lucem gloriae.

Aug. 14.
IN VIGILIA ASSUMPTIONIS BEATAE MARIAE VIRGINIS.

AD LAUDES.

Quod carne Christum, Virgo, paris, vocant

Hinc te beatam: rectius occupas

Nomen beatae, quae fideli

Credideris, pia Virgo, corde.

Orbata Nato, non muliebriter

Ploras ademptum. Scilicet altior

Tellure coelestes, triumphans

Quo rediit, meditaris arces.

Amoris illuc te rapit impetus:

Tardi sed obstant vincula corporis,

Dolesque durum longioris

Exilii tolerare pondus.

Haec vota tandem qui cumulas, Pater,

Succurre nostris, auspice Filio;

Infunde sacrum, quo vigemus,

Pectoribus, Deus alme, Flamen,

Aug. 29.
IN DECOLLATIONE S. JOANNIS BAPTISTAE.

AD PRIMAS VESPERAS.

Quis ille, sylvis e penetralibus

Egressus, ad se tot populos trahit?

Ab ore pendentes loquentis

Qua subito tenet arte turbas?

An ille fastu regifico tumens,

Molli solutus diffluit otio?

Levisne arundo ventilatur

Arbitrio popularis aurae?

Atqui ter annos jam decies trahit

Vitam in profundis saltibus asperam,

Virtutis Eliae futurus

Atque animi generosus haeres.

Ergo severam Numinis omnibus

Ostentat iram, non timidus mori:

Assertor acer veritatis,

In proceres tonat inque plebem.

Aula receptum non retinet timor,

Non blanda flectit gratia Principis,

Contaminati quin reprendat

Flagitium opprobriumque lecti.

Sit summa Patri, summaque Filio,

Sanctoque compar gloria Flamini:

Sanctae litemus Trinitati

Perpetuo pia corda cultu.

AD OFFICIUM NOCT.

Impune Vati non erit: impotens

Totum furorem femina colligit;

Iraeque causas aggerando

Exstimulat fera corda regis.

Quid non libido cogis adultera?

Dantur catenis innocuae manus:

At alligari veritatis

Nescia vox, sua jura servat.

Christum vel atro carceris in specu

Praeco fidelis nuntiat: et suos

Divina patranti Magistro

Discipulos jubet ire testes.

Vinctus triumphat, tu pavitans fremis,

Tyranne. Caecum mens male conscia

Quatit flagellum: stricta Vatem

Impavidum feriet securis.

Sit summa Patri, summaque Filio,

Sanctoque compar gloria Flamini:

Sanctae litemus Trinitati

Perpetuo pia corda cultu.

AD LAUDES.

Ecce, saltantis pretium puellae,

Fertur in disco caput amputatum:

Haec cruentatis nova proferuntur

Fercula mensis.

Quae rudes sylvis populos docebat,

Quae Deum tota resonabat aula,

Illa vox, eheu! gladio resecta,

Muta silebit.

Occidit Vates, et adhuc timetur,

Vox silet verbi, cruor ille clamat:

Sancta fraterni temerata carpit

Foedera lecti.

Nube sub densa jubar involutum

Venerat caecis aperire seclis:

Sole maturo, velut umbra, cessit

Lucifer Orbi.

Summa laus Patri, genitoque Verbo:

Et tibi compar, utriusque nexus

Spiritus semper, Deus unus omni

Temporis aevo.

AD SECUNDAS VESPERAS.

Omnibus manat cruor ecce venis:

Hinc sitim longam satia, tyranne;

Et cibos inter paterasque puro

Sanguine liba.

Ut caput vidit, dapibus paratis,

Triste fumanti natitare tabo,

Haesit, impastis fremuitque mensis

Funeris auctor.

Non tamen frontis gravitas serenae

Cessit immiti violata ferro:

Dura mitescit placido sub ore

Mortis imago.

Sic suo rursum Deus hunc praeire

Nuntium Christo jubet, inferisque

Ferre praeconem nova liberandi

Gaudia mundi.

Qui Deo plenus rigidis futurum

Moribus Christum rudis exprimebat;

Debuit dura quoque morte totum

Reddere Christum.

Summa laus Patri, genitoque Verbo;

Et tibi compar, utriusque nexus

Spiritus semper, Deus unus omni

Temporis aevo.

Sept. 2.
SS. LAZARI, MARIAE, ET MARTHAE.

AD PRIMAS VESPERAS.

Flagrans amore, perditos

Dum nos Redemptor quaereret,

Defessus ad Martham Deus

Sese recepit hospitam.

Beata, quae tantum suis

Amica tectis hospitem

Fovere gaudet, et Deo

Inferre convivae dapes!

Dum Martha pascit, pascitur

Maria felix; ac sedens,

Magnoque tuta Judice,

Partem potitur optimam.

Nunc, Martha, nunc sedens Deo,

Et ipsa Verbo pasceris;

Et juge se tuus tibi

Conviva dat convivium.

Da, Christe, Sanctorum quies,

Sic nos ad unum tendere

Per multa, posthac optima

Ut parte possimus frui.

AD OFFICIUM NOCT.

Redditum luci, Domino vocante,

Lazarum, turbae, domitamque mortem

Laudibus festis, modulisque sacri

Dicite cantus.

Ille qui Christum meruit frequenti

Hospitem gaudens recreare mensa,

Foetidus clauso, data praeda morti,

Conditur antro.

Heu! tua praesens ope si jacenti,

Fata qui praescis, Deus, astitisses;

Viveret, necdum premerentur atra

Lumina nocte.

Jamque mors vitae Domino solutam,

Si jubes, reddet spoliata praedam;

Nunc et extinctus superas amicus

Surget ad auras.

Ecce dilecti lacrymis honoras

Hospitis funus, fremituque prodis

Quam pio plangas, Pater, impiorum

Corde ruinam.

Ut Patrem semper pia Spiritumque

Omne plebs tecum celebret per aevum

Christe, credentes animas secundae

Eripe morti.

AD LAUDES.

Panditur saxo tumulus remoto:

Intimos clamor penetrat recessus;

Et Deum sentit docili jubentem

Aure cadaver.

Proh stupor! notas repetit medullas

Spiritus; caecam pedibus revinctus

Dum viam carpit, sibimet superstes

Prodit et haeres.

Ipsa sic ruptis inimica vinclis

Mors fugit, vinci patiens; futuris

Summa praeludit tua sic triumphis,

Christe, potestas.

Ut Patrem semper pia Spiritumque

Omne plebs tecum celebret per aevum,

Christe, credentes animas secundae

Eripe morti.

Sept. 8.
IN NATIVITATE BEATAE MARIAE VIRGINIS.

AD OFFICIUM NOCT.

Laetis terra sonet plausibus: huic Dei

Mater Virgo datur; munere quo nova

Se rerum facies protinus exerit,

Mundo pax redit aurea.

Haec est illa domus, qua Deus advena

In terris habitat, digna Deo domus;

Templum grande, sibi quod propria manu

Summus condidit Artifex.

Aureis arca vetus fulserit undique

Scintillans radiis. Haec vacuas decent

Umbras: interior Numinis ipsius

Arcam nobilitas decet.

Non hic manna latet, legifer aut lapis,

Non ramus sterilis: flos viget hic ferax

Virtutum; sacer hic panis homo Deus;

Hic legis residet dator.

Sit laus summa Patri, summaque Filio:

Amborum sit idem Spiritui decus,

Arcanis habilem qui thalamum modis

Christo praeparat hospiti.

AD LAUDES.

Mortale, coelo tolle, genus, caput;

En noctis horror desiit; en jubar

Nascentis Aurorae propinquum

Admonuit properare Solem.

Sacro tumentes germine jam polus

Terras amicis imbribus irrigat;

De stirpe Jesse virga surgit

Conspicuum paritura florem.

Coelestis illum gratia Spiritus

Inunget; illi Justitia, et Fides,

Timorque castus, Veritasque,

Et Pietas, comites praeibunt.

Hunc ergo, quem tot secla fidelibus

Votis anhelant, quem misero Deus

Promisit orbi, spem salutis,

Accelera, pia Virgo, fructum.

Sit Trinitati perpetuum decus,

Inflicta mundo quae miserans mala

In matre pignus nascituri

Non dubium dat habere Christi.

Sept. 14.
IN EXALTATIONE SANCTAE CRUCIS.

AD OFFICIUM NOCT.

Lignum Crucis mirabile

Totum per orbem prominet,

In qua pependit innocens

Christus, Redemptor omnium.

Hanc nulla cedrus arborem

Adaequat alto vertice,

Quae poma nescit noxia,

Sed ferre vitae praemia.

Tu, Christe, Rex piissime,

Hujus Crucis signaculo,

Diebus, horis omnibus,

Munire nos non abnuas:

Ut lingua cordi consona,

Comesque cordis puritas,

Laudis tibi perenniter

Munus rependat debitum.

Qui per crucem nos liberas,

Fili, tibi laus maxima

Cum Patre; nec tibi minor

Laus, utriusque Spiritus.

Sept. 29.
S. MICHAELIS ET OMNIUM ANGELORUM.

Oct. 2.
SS. ANGELORUM CUSTODUM.

Oct. 31.
IN VIGILIA OMNIUM SANCTORUM.

Nov. 1.
IN FESTO OMNIUM SANCTORUM.

Nov. 21.
IN PRAESENTATIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS.

COMMUNE SANCTORUM.

APOSTOLORUM.

EVANGELISTARUM.

UNIUS MARTYRIS.

AD OFFICIUM NOCT.

Felix morte tua, qui cruciatibus

Coelo difficilem rumpere amas viam,

Et signare cruore

Quam Christo dederas fidem!

Poenis victa quibus deficeret fides,

Tu poenas avida mente praeoccupas:

Cui non sufficit una,

Ambis innumeras neces.

Te pro lege sua magnanimum mori,

Te Christus pugilem spectat ab aethere:

Ne succumbere possis,

Tecum praelia sustinet.

Et nos delicias, vana per otia,

Gens infida Deo, quaerimus anxii:

Quid torpemus? inertes

Sanguis Martyris excitat.

Semper maxima laus ingenito Patri:

Semper laus genito maxima Filio:

Sacri nexus amoris,

Sit laus par tibi, Spiritus.

AD LAUDES.

Jam non te lacerant carnificum manus,

Inter qui recubas Coelituum choros:

Nunc pro carcere caeco

Fulgentes habitas domos.

Non jam vincla manus, non cohibent pedes;

Tu liber superum regna perambulas:

Quot plagis laniatus,

Coelo tot radiis nites.

Nec te dira fames, nec sitis amplius,

Nec probrosa premit te modo nuditas,

Nunc te lumine puro

Pascit Christus et induit.

Sic tu Martyribus dexter ades, Deus,

Ut quos mors perimit, gloria vindicet;

Confundisque tyrannum

Dum quos deprimit, elevas.

Semper maxima laus ingenito Patri:

Semper laus genito maxima Filio:

Sacri nexus amoris,

Sit laus par tibi, Spiritus.

PLURIUM MARTYRUM.