AD PRECES SEROTINAS.

(Per Octavam.)

Adoro te devote, latens Deitas

Quae sub his figuris vere latitas:

Tibi se cor meum totum subjicit,

Quia te contemplans totum deficit.

Visus, tactus, gustus in te fallitur,

Sed auditu solo tuto creditur:

Credo quidquid dixit Dei Filius;

Nil hoc Veritatis verbo verius.

In cruce latebat sola Deitas,

At hic latet simul et humanitas:

Ambo tamen credens atque confitens,

Peto quod petivit Latro poenitens.

Plagas, sicut Thomas, non intueor;

Deum tamen meum te confiteor:

Fac me tibi semper magis credere,

In te spem habere, te diligere.

O memoriale mortis Domini,

Panis vivus, vitam praestans homini,

Praesta meae menti de te vivere,

Et te illi semper dulce sapere.

O fons puritatis, Jesu Domine,

Me immundum munda tuo sanguine,

Cujus una stilla salvum facere

Totum quit ab omni mundum scelere.

Jesu, quem velatum nunc aspicio,

Oro, fiat illud quod tam sitio:

Ut, te revelata cernens facie,

Visu sim beatus tuae gloriae.

COMMUNE
ET
PROPRIUM DE FESTIS.

Dec. 8.
IN CONCEPTIONE BEATAE
MARIAE VIRGINIS.

AD SECUNDAS VESPERAS.

Ut sol decoro sidere

Splendescit, umbrae nescius;

Sic, Virgo, nullam pectore

Admittis umbram criminis.

Ut luna, coelos recreans,

Vincit tenebras lumine;

Sic tota fulges, et tuum

Sic nulla nox laedit decus.

Ut floret, horti gloria,

Candore puro, lilium;

Color tibi, flos Virginum,

Sic purus aeternum manet.

Ut unda, vitro purior,

Vultum fidelis exhibet;

Sic mente sinceram Dei,

Virgo, refers imaginem.

Sit laus Patri, laus Filio,

Sit par tibi laus, Spiritus,

Dignam Deo qui Virginem

Formans ab ortu praeparas.

Jan. 25.
IN CONVERSIONE S. PAULI.

AD PRIMAS VESPERAS.

Pastore percusso, minas

Spirabat et caedes lupus;

Sparsumque vastabat gregem,

Te, Christe, Saulus nesciens.

Et jam catenas stringere,

Ferox parabat, jam cruces;

Sed o! repente sternitur,

Verboque perculsus ruit.

Quid, Saule, Saule, quid struis?

Agnosce victricem manum:

Coelo reluctari nefas;

Absiste Jesum persequi.

Jam tendit imbelles manus;

Jam colla submittit jugo:

Stupens jacet, clamat tremens:

Quid, Christe, quid victor jubes?

Ex hoste miles, ex lupo

Agnus, gregi se devovet;

Et raptor ipse nobili

Raptus triumpho ducitur.

O celsa cedrorum, Deus,

Qui voce vertis culmina!

O qui potenti subjicis

Mentes superbas gratiae!

Tu, Pastor, infensas tuo

Vires ovili contere;

Et nostra, si quid devium,

Ad te reflecte pectora.

Uni sit et trino Deo

Suprema laus, summum decus,

De nocte qui nos ad suae

Lumen vocavit gloriae.

AD OFFICIUM NOCT.

Quos in hostes, Saule, tendis?

Quo furore percitus?

Immolare quid tot ardes

Innocentes victimas?

Insequendo quem lacessis,

Senties mox vindicem.

Christus instat; impotentem

Caecat, urget, dejicit:

Ille cedit imperanti,

Seque totum subjicit:

Insecutor ante Christi,

Praeco Christum personat.

Ante plenus qui minarum

Praeparabat vincula,

Nunc tremens, nec jam rebellis,

Per manus deducitur:

Qui lupus rapax furebat,

Nunc in agnum vertitur.

Dura, Christe, quam potenti

Corda versas dextera!

Qui tuum delere nomen

Vult tuorum sanguine,

Universum mox per orbem

Ipse clarabit suo.

Sit suprema laus Parenti,

Qui creavit omnia:

Filioque qui redemit

Morte nos volens sua:

Par et illi, cujus almo

Confovemur halitu.

AD LAUDES.

Quae gloriosum tanta coelis evocat

Te, Christe, causa? tune rursum visere

Mundum redemptor? tune Judex seculi?

Novumne prodis ultor hostem perdere?

Heu quam cruentus persecutor! quam ferox

Insurgit! horret, ac fugit grex qua premit;

Humana tanto nulla par hosti manus:

Te, Christe, sparsae vindicem poscunt oves.

Hunc ergo voce victor una subjicis;

Totum sed uno subdis in Saulo tibi,

Vincisque mundum; sternis ut mox erigas,

Agnisque praedam dividat lupus tuis.

Sit Trinitati sempiterna gloria,

Honor, potestas, atque jubilatio,

In unitate, quae gubernans omnia,

Per cuncta regnat seculorum secula.

Feb. 2.
IN PRAESENTATIONE DOMINI.

AD PRIMAS VESPERAS.

Templi sacratas pande, Sion, fores;

Christus sacerdos intrat et hostia:

Cedant inanes veritati,

Quae se animis aperit, figurae.

Non immolandi jam pecudum greges,

Fumabit ater non cruor amplius;

En ipse placando Parenti

Ipse suis Deus adstat aris.

Virgo latentis conscia Numinis,

Demissa vultus, quem peperit Deum,

Hunc gestat ulnis; pauperumque

Munera fert teneras volucres.

Hic omnis aetas, omnis et adstitit

Sexus, propinquo Numine plenior;

Omnes anhelantis tot annos

Nunc fidei pretium reportant.

Testes tot inter, magnanimo, Deus,

Tibi litabat firma silentio

Verbi silentis muta mater:

Cuncta animo penitus premebat.

Sit summa Patri, summaque Filio,

Sanctoque compar gloria Flamini.

Sanctae litemus Trinitati

Perpetuo pia corda cultu.

AD OFFICIUM NOCT.

Fumant Sabaeis templa vaporibus;

Nos sacra poscunt: jam praeit hostia;

Sequamur omnes, et vicissim

Puro animo memores litemus.

Lumen ministret splendidior fides:

Ministret ignes flammea caritas;

Fundatque divinos honores

Innocuae bona fama vitae.

Vitae nocentis quid trahimus moras?

Sit fas beato cum sene commori;

Ut quem sub aris immolatum

Vidimus, hoc etiam fruamur.

Sit summa Patri, summaque Filio,

Sanctoque compar gloria Flamini;

Sanctae litemus Trinitati

Perpetuo pia corda cultu.

AD LAUDES.

Qui sacris hodie sistitur aris,

Stat signum populis omnibus infans:

Idem Judaicae gloria gentis,

Et toti nova lux addita mundo.

Plausus insolitos audit uterque

Miraturque parens: vota faventum

Votis excipiunt, et sua laetis

Gratantum ominibus gaudia miscent.

Afflatae subito Numine mentes

Vix sese capiunt: spesque salutis

Hac inclusa tenus corde sub imo,

Ipsis jam manibus prensa tenetur.

Quem videre procul mente Prophetae,

Nunc te das oculis, Christe, fruendum;

Mox idem feries, ora resolvens,

Dictis attonitas grandibus aures.

Si nostris modo te sensibus aufers,

Horum firma fides suppleat usum;

Hac te, Christe, manu tangere fas est:

In templis resides nunc quoque nostris.

Aeterno sit honor lausque Parenti:

Qui placare paras victima Patrem,

Aequalis tibi sit gloria, Nate:

Amborum similis laus sit amori.

AD SECUNDAS VESPERAS.

Stupete, gentes; fit Deus hostia:

Se sponte legi Legifer obligat:

Orbis Redemptor nunc redemptus:

Seque piat sine labe mater.

De more matrum, Virgo puerpera

Templo statutos abstinuit dies.

Intrare sanctum quid pavebas,

Facta Dei prius ipsa templum?

Ara sub una se vovet hostia

Triplex: honorem virgineum immolat

Virgo sacerdos, parva mollis

Membra puer, seniorque vitam.

Eheu! quot enses transadigent tuum

Pectus! quot altis nata doloribus,

O Virgo! Quem gestas, cruentam

Imbuet his sacer Agnus aram.

Christus futuro, corpus adhuc tener,

Praeludit insons victima funeri:

Crescet; profuso vir cruore,

Omne scelus moriens piabit.

Sit summa Patri, summaque Filio,

Sanctoque compar gloria Flamini;

Sanctae litemus Trinitati

Perpetuo pia corda cultu.

Mar. 25.
IN ANNUNCIATIONE ET INCARNATIONE DOMINI.

AD PRIMAS VESPERAS.

Haec illa solemnis dies,

Dies salutis nuntia,

Qua missa coelo tristibus

Venere terris gaudia.

Unius omnes crimine

Casu gravi lapsi sumus:

Ut ipse lapsos erigat,

Descendit in terras Deus.

Qui Patris aeterno sinu

Aeterna Proles nascitur,

Obnoxius fit tempori,

Sinum nec horret Virginis.

Mortale corpus induit,

Orbi piando victimam;

Ut innocenti sanguine

Scelus nocentum diluat.

Qui cuncta complet numine,

Nostros se in artus colligit:

Ut nos reducat ad Deum,

Et ipse nobiscum Deus.

Mundo redemptor qui venis,

Fili, tibi laus maxima

Cum Patre: nec tibi minor

Laus, utriusque Spiritus.

AD OFFICIUM NOCT.

Coelestis Ales nuntiat

Implenda mox mysteria:

Virtute foecunda Deus

Illapsus implet Virginem.

Qualis stupendo gloria

Te, Virgo, de partu manet!

Conceptus in tuo sinu,

Natus Deo, nunc est tuus.

De virginali sanguine,

Quem nulla labes inficit,

Fingente sancto Spiritu,

Christi caro compingitur.

Nobis per hanc mortalibus

Lactescit esca Coelitum:

Nos pascit infantes homo,

Qui pascit angelos Deus,

Mundo redemptor qui venis,

Fili, tibi laus maxima

Cum Patre: nec tibi minor

Laus, utriusque Spiritus.

AD LAUDES.

Pulsum supernis sedibus,

Umbris tot annos obsitum,

Coelestis ignarum viae,

Errabat humanum genus.

Coelestis en Rex curiae,

Ut monstret ad coelum viam

Secumque ducat exules,

Se sponte fecit exulem.

Se deviis praebet ducem,

Vires dat ambulantibus;

Est ipse qua ducit via;

Quo ducit, ipse terminus.

Deus, suprema Veritas,

Umbrata velo corporis,

Puris videnda mentibus,

Lustra tuo nos lumine.

Et tu, tuorum sis memor,

Quae, dum modesto pectore

Te dicis ancillam Dei,

Regina mundi diceris.

Mundo redemptor qui venis,

Fili, tibi laus maxima

Cum Patre: nec tibi minor

Laus, utriusque Spiritus.

Maii 1.
SS. PHILIPPI ET JACOBI APOSTOLORUM.

AD PRIMAS VESPERAS.

Dum morte victor obruta

Ab inferis Christus redit,

Vos pangimus, dirae necis

Vitaeque testes redditae.

Vobis datum prae ceteris

Latus Magistri cingere:

Vobis futurae sedulus

Arcana credit gloriae.

At, ille privatim suae

Dum nuntiat crucis probrum,

Cur horret humanus nimis,

Qui decipit sensus, amor?

Opportuit Christum pati,

Qui postea resurgeret:

Illinc homo verus patet;

Hinc se probat vere Deum.

Illos magister qui doces,

Tu Christe, tu nos erudi:

Si quid latet, tu detege;

Amare da quod jam patet.

Da, Christe, nos tecum mori;

Tecum simul da surgere:

Terrena da contemnere;

Amare da coelestia.

Sit laus Patri; laus Filio;

Qui nos, triumphata nece,

Ad astra secum dux vocat:

Compar tibi laus, Spiritus.

AD OFFICIUM NOCT.

Praedicta Christi mors adest;

At vos timori parcite:

Nil inde, nil caros pius

Remittet in fratres amor,

Durate fortes; irritos

Mundi tumultus spernite:

Deo volente, turbini

Serena succedet dies.

Coeli perenne gaudium

Solabitur luctus breves;

Brevem triumphum seculi

Aeternus obruet dolor.

Qui carne frater in suo

Mortem peremit corpore,

Divinitatis vos suae

Dignabitur consortio.

Da, Christe, nos tecum mori;

Tecum simul da surgere:

Terrena da contemnere,

Amare da coelestia.

Sit laus Patri; laus Filio,

Qui nos, triumphata nece,

Ad astra secum dux vocat:

Compar tibi laus, Spiritus.

AD LAUDES.

Regnis paternis debitus

Cruore quae pandit suo,

Vos propter hospes exteras

Adhuc colit terras Deus.

Ignota tardis mentibus

Patere dat mysteria,

Per mille praesagas sui

Se detegens imagines.

En immolandus a Patre,

Suum ferens lignum Puer:

En Agnus ille, sanguine

Qui tincta servat limina.

Amoris o quae pignora!

Vobis oves credit suas:

Ligare dat, dat solvere

Quae solvit et ligat Deus.

Da, Christe, da tecum mori:

Tecum simul da surgere:

Terrena da contemnere;

Amare da coelestia.

Sit laus Patri; laus Filio,

Qui nos, triumphata nece,

Ad astra secum dux vocat:

Compar tibi laus, Spiritus.

Maii 6.
S. JOANNIS APOSTOLI
ANTE PORTAM LATINAM.

AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS.

Urbem Romuleam quis furor incitat?

Christi discipulus Caesare judice

Damnatus rapitur: nil venerabilis

Frontis canities movet.

In fervens olei conjicitur mare:

Nil aestus nocuit, flamma sed hospiti

Parcit blanda suo; ceu pugil ungitur,

Hinc et fortior exilit.

Edicto steriles pulsus in insulas

Exul tunc socio perfruitur Deo:

Hic ventura videt, quae calamo notans

Sublustri nebula tegit.

Sic nos Christus amet, sic doceat pati;

Discamusque mori, simus ut et necis

Sacrae participes: non aliis patet

Coelum conditionibus.

Patri maxima laus, maxima Filio,

Amborumque sacro maxima Flamini:

Haec est certa fides, fontibus e tuis

Quam divinitus hausimus.

AD LAUDES.

Jussu tyranni pro fide

Pulsus, Joannes, exulas:

Fertur volatu libero

Mens celsa supra sidera.

Illic revelat se tibi

Qui mortuus vivit Deus,

Agnus salutis hostia,

Et morte devicta leo.

Arcana te vatem docet

Regni sui mysteria:

Pandit cruore Martyrum

Ubique spargendam fidem.

Da, Christe, nos tecum mori;

Tecum simul da surgere;

Terrena da contemnere;

Amare da coelestia.

Sit laus Patri; laus Filio,

Qui nos, triumphata nece,

Ad astra secum dux vocat:

Compar tibi laus, Spiritus.

Junii 11.
S. BARNABAE APOSTOLI.

AD PRIMAS ET SECUNDAS VESPERAS.

Coelo datur quiescere,

Terris relictis, Barnaba:

Solemnis haec affert tuis

Finem dies laboribus.

Quem propter, agro vendito,

Opes caducas deseris,

Magno rependens foenore

En fundus ipse fit tuus.

Tu sacra per jejunia,

Tu publicas inter preces,

Jubente sancto Spiritu,

Christi crearis nuntius.

Quas non adis mundi plagas,

Pauli laborum particeps?

Vos unus ambo spiritus,

Vos una junxit caritas.

Quam vestra gens Christi fidem

Luci rebellis reppulit,

Nil haesitantes barbaris

Portastis illam gentibus.

Fac, Christe, nostris se tuum

Cum lumen offert mentibus,

Amore ne noctis suae

Coeleste donum respuant.

Da, Christe, nos tecum mori;

Tecum simul da surgere:

Terrena da contemnere;

Amare da coelestia.

Qui Patris ad dextram sedes,

Jesu, tibi sit gloria

Cum Patre, cumque Spiritu,

In sempiterna secula.

Junii 24.
NATIVITATIS S. JOANNIS BAPTISTAE.

AD LAUDES.

Nunc suis tandem novus e latebris

Prodit Elias, populisque Christum

Clamat, exprobrans sua viperinae

Crimina proli.

En Deus judex, Deus en propinquat

Ventilans fruges: superis recondet

Triticum cellis, paleasque diros

Tradet in ignes.

Hujus adventu, rigidum superbi

Deprimant montes caput; erigantur

Vallium passim cava: corrigantur

Prava viarum.

Sancte praecursor, date praeco lucis,

Excitet somno tua vox inertes;

Ut graves olim fugiamus Agni

Vindicis iras.

Summa laus Patri, genitoque Verbo:

Aequus amborum sit honos Amori,

Qui sacrum Christi pugilem potenter

Ungit et armat.

Junii 29.
SS. PETRI ET PAULI APOSTOLORUM.

AD SECUNDAS VESPERAS.

Tandem laborum, gloriosi principes

Fructum tenetis: fana passim corruunt:

Quin ipsa late Roma victrix gentium,

Se Christiano jam stupet subdi jugo.

Saevit Tyrannus; at triumphant victimae:

Alter per ensem victor, alter per crucem,

Coelo coronam laureati possident;

Fususque sanguis Christianos seminat.

Superba sordent Caesares cadavera,

Queis urbs litabat impii cultus ferax:

Apostolorum gloriatur ossibus,

Fixamque adorat collibus suis crucem.

Nunc o cruore purpurata nobili,

Novisque felix Roma conditoribus,

Horum trophaeis aucta, quanto verius

Regina fulges orbe toto civitas;

Sit semipterno sempiterna laus Patri:

Sit sempiternum Filio Patris decus:

Qui nectis ambos, aequus ambobus, tibi

Divine, sit laus sempiterna, Spiritus.

Junii 30.
IN COMMEMORATIONE S. PAULI APOSTOLI.

Julii 2.
IN VISITATIONE BEATAE MARIAE VIRGINIS.

Julii 22.
S. MARIAE MAGDALENES.

Aug. 1.
IN LIBERATIONE S. PETRI
A VINCULIS.

Aug. 6.
IN TRANSFIGURATIONE DOMINI.