O splendor aeterni Patris,
Tu, Christe, qui verus dies,
Et vera lux de lumine,
Mentis fugas caliginem:
En solis abcessit jubar,
Noctisque succedunt vices:
Qui prosperum donas diem,
Da tuta noctis otia.
Si clausa torpent lumina,
Suspiret ad te mens vigil;
Potente, qui te diligunt,
Servos tuere dextera.
Tu, quos molesti corporis
Gravis retardat sarcina,
Fac mentis alis libero
Sursum volatu tendere.
O spes salutis unica,
Votis adesto supplicum:
Defende quos mercatus es,
Mercede fusi sanguinis.
Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,
Sancto simul cum Spiritu,
Nunc, et per omne seculum.
Prome vocem, mens, canoram,
Plange tristi carmine;
Dic Crucifixi dolores,
Mortui dic vulnera,
Innocens quae sponte Christus
Pro reis fert victima.
Caesus immiti furore
Nostra propter crimina,
Nos suo livore sanat,
Nos jacentes erigit;
Et fovet plagas tumentes,
Et cruentas alligat.
Trans manus pedesque fixus,
Nostra rumpit vincula:
Totque fontes sunt salutis,
Quot fluit plagis cruor;
Et quibus clavis tenetur,
Nos tenet fixos cruci.
Mortui pectus sacratum
Vulneratur lancea;
Inde sanguis mistus unda
Fervidus prolabitur:
Ad lavacrum praebet undam,
Ad coronas sanguinem.
Fac, Redemptor, hauriamus
His aquas de fontibus;
Poculum sint ac medela,
Sint et olim praemium;
Ut redemptus te per omne
Laudet orbis seculum.
Lugete, pacis Angeli:
Mortalis en ultro Deus,
Culpae gerens imaginem,
Poenam nocentum sustinet.
Amoris O miraculum!
O cordis humani stupor!
Insons Deus neci datur;
Pigebit et sontes pati?
Nos sempiternis crux tua
O Christe, flammis eruit:
Hic ure vindex, hic seca,
Parcas in aeternum modo.
Caro reclamat; sed Patris
Urget voluntas: nos tua
Virtute da fortes sequi,
Jesu, quod exemplo doces.
Livore sanatos tuo,
Tuoque lotos sanguine,
Peccando ne novam sinas
Parare nos tibi crucem.
Qui Filium tradit, Patri,
Natoque sit laus victimae:
Par sit tibi laus, qui sacram
Succendis aram, Spiritus.
Quae te pro populi criminibus nova
Insontem properat perdere caritas?
Quid non pro misera gente luis volens
Factus victima Pontifex?
Clavi qui geminum transadigunt pedem,
Captivos laqueo daemonis eruunt;
Transfixaeque manus excutiunt vetus,
Quo mundus premitur, jugum.
Obstetrix penitus lancea perforat,
Quo nos parturiat, pectus amabile:
Hoc quae fonte fruit, nos aqua, nos cruor,
Sanat, liberat, abluit.
O vitae latices, vivida frumina!
O sacros aditus pectoris intimi!
O petrae solidae tuta foramina!
O cordis penetralia!
Te si nostra, Pater, crimina provocant,
Nati sacra lubens vulnera respice,
Cum noster laceras objiciet tuis
Judex fulminibus manus.
Fac per saeva, Pater, vulnera, per cruces,
Sic aeterna tuos quaerere gaudia,
Ut cum Prole tibi jugiter, ac tuo
Reddant Spiritui decus.
Fando quis audivit, Dei
Quis grande dicat brachium?
Perculsa mens confunditur;
Stupet fides, vox deficit.
Ab orbe, Jesu, condito
Occisus Agnus, nunc Patri
Priscis adumbratam sacris
Ardes litare victimam.
At cur humi stratus jaces?
Quis iste moerentis pavor?
Quis iste qui toto fmit
Sudor cruentus corpore?
Hunc vis doloris exprimit,
Horrorque teter criminum:
Vices nocentum sustinens,
Iram reformidas Patris.
Te terret objectus calix:
At ille, ni totum bibas,
Per sempiterna nos manet
Exhauriendus secula.
Vincet pavorem caritas;
Vincet voluntas patria:
Temet potestati, Deus,
Tradis tenebrarum volens.
Et jam flagellis, ictibus,
Ludibriis, spinis, cruci,
Piacularis hostia,
Voves adorandum caput.
Qui Filium tradit, Patri,
Natoque sit laus victimae;
Par sit tibi laus, qui sacram
Succendis aram, Spiritus.
Opprobriis, Jesu, satur,
Ligni fatiscens pondere,
Ferale, verus Isaac,
Mactandus ascendis jugum.
Clavis statim trabalibus
Fixus manus, fixus pedes,
Sublime terris omnibus
Attolleris spectaculum.
In nos o aeterni Patris
Incomprehensa caritas!
Insons cruentae Filius
Pro sontibus morti datur.
Illo lavari sanguine
Opportuit mundi scelus;
Talem severa Numinis
Poscebat ira victimam.
Crux debitae nos vinculo
Damnationis eximit;
Et pacis aeterno ligat
Terras polumque foedere.
Qui Filium tradit, Patri,
Natoque sit laus victimae;
Par sit tibi laus, qui sacram
Succendis aram, Spiritus.
Dum, Christe, confixus cruci
Agis supremos spiritus,
Fas nos salubri figere
Intenta ligno lumina.
Anguis veneno perfidi
Inflicta nobis vulnera,
Pendentis e celsa trabe
Sanabit aspectus Dei.
Hic nos olympo parturis;
Hic Martyres formas tuos;
Hic ultimo sanctam fidem
Fundas amoris pignore.
Hinc cuncta terrarum, suo,
Regnator ut sedens throno,
Utrinque protensae manus
Virtute divina trahis.
Nos ergo coelestis thronum
Sinas adire gratiae,
Pedemque complexos crucis
Tuo rigari sanguine.
O spes salutis omnium,
Crux vera mundi gloria,
Infixa semper haereas
Imisque regnes cordibus.
Qui Filium tradit, Patri,
Natoque sit laus victimae.
Par sit tibi laus, qui sacram
Succendis aram, Spiritus.
Vexilla Regis prodeunt:
Fulget crucis mysterium,
Quo carne carnis Conditor
Suspensus est patibulo.
Quo vulneratus insuper
Mucrone diro lanceae,
Ut nos lavaret crimine,
Manavit unda et sanguine.
Impleta sunt quae concinit
David fideli carmine,
Dicens: In nationibus
Regnavit a ligno Deus.
Arbor decora et fulgida,
Ornata Regis purpura,
Electa digno stipite
Tam sancta membra tangere.
Beata cujus brachiis
Secli pependit pretium,
Statera facta corporis,
Praedamque tulit tartari.
O Crux, ave, spes unica;
Hoc Passionis tempore,
Auge piis justitiam,
Reisque dona veniam.
Te, summa Deus Trinitas,
Collaudet omnis spiritus:
Quos per Crucis mysterium
Salvas, rege per secula.
Dum spargit aram sanguine
Jesus salutis hostia,
Praesens doloris aemulum
Maria pectus immolat.
Caput cruentum Filii
Matris coronat verticem:
Clavis iisdem figitur
Christus cruci, Christo parens.
O passionis mutuae,
Jesu, Maria, conscii!
Alterna vobis vulnera
Inferre tandem parcite.
Quem vos doletis, noster est
Error, furorque criminum:
Totum scelus fatentibus
Partem doloris reddite.
Qui natus es de Virgine,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Illaesa, te, puerpera,
Non fecerat matrem dolor;
Nascente quem nesciveras,
Orbata sentis Filio.
Dum te salutat ultimum,
Natoque tradit alteri,
Natumque tradit alterum,
In morte Christum parturis,
Non ejulantem cernimus,
Non ungue vellentem comas:
Silensque plus novit pati
Virtus dolore fortior.
Qui natus es de Virgine,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Adeste, Coelitum chori,
Laetum sonantes canticum,
Dum liber inter mortuos,
Christus sepulchrum deserit.
Frustra sepulcro milites
Apponit insanus furor:
Frustra specus gens perfida
Firmat sigillis ostium.
Inanis absistat metus:
Hinc nemo corpus auferet,
Sed vi reviviscet sua
Qui sponte mortem pertulit.
Clausa, sigillis integris,
Exire spelunca potest,
Quem matris alvo Virginis
Effudit illaesus pudor.
Ridebat hunc turpi trabe
Vesana pendentem cohors:
Descendat, inquit, et Deum
Illi Patrem fatebimur.
At tu, paternis obsequens
Ad usque mortem legibus,
Orbem sacerdos victima
Toto piabas sanguine.
Non ille descendit cruce;
Plus fecit; ecce mortuus
Se reddit ipse lumini,
Deo natum jam credite.
Da, Christe, nos tecum mori;
Tecum simul da surgere:
Terrena da contemnere;
Amare da coelestia.
Sit laus Patri; laus Filio,
Qui nos, triumphata nece,
Ad astra secum dux vocat:
Compar tibi laus, Spiritus.
Aurora lucis dum novae
Spargit polum fulgoribus,
Victoris Agni jubilans
Orbis triumphos personet.
Fuso Redemptor sanguine
Piavit orbis crimina:
Scissoque sanctuarium
Patere dat velamine.
Granum solo reconditum
Iners manere non potest;
Vix mortuum jam germinat:
Hinc quanta pullulat seges!
Non destruuntur funere,
Sed seminantur corpora;
Fecit resurgendi viam
Surgens ab inferis Deus.
Affixa cum Christo cruci,
Christo caro commortua,
Et ipsa surget splendidis
Christi decora dotibus.
Da, Christe, nos tecum mori;
Tecum simul da surgere:
Terrena da contemnere;
Amare da coelestia.
Sit laus Patri; laus Filio,
Qui nos, triumphata nece,
Ad astra secum dux vocat:
Compar tibi laus, Spiritus.
(In finem Hymnorum.)
Da, Christe, nos tecum mori;
Tecum simul da surgere:
Terrena da contemnere;
Amare da coelestia.
Sit laus Patri; laus Filio,
Qui nos, triumphata nece,
Ad astra secum dux vocat:
Compar tibi laus, Spiritus.
Forti tegente brachio,
Evasimus rubrum mare,
Tandemque durum perfidi
Jugum tyranni fregimus,
Nunc ergo laetas vindici
Grates rependamus Deo;
Agnique mensam candidis
Cingamus ornati stolis.
Hujus sacrato corpore,
Amoris igne fervidi,
Vescamur atque sanguine:
Vescendo, vivimus Deo.
Jam Pascha nostrum Christus est,
Hic agnus, haec est victima,
Cruore cujus illitos
Transmittit ultor Angelus.
O digna coelo victima,
Mors ipsa per quam vincitur,
Per quam refractis inferi
Praedam relaxant postibus.
Christus sepulcri faucibus
Emersus ad lucem redit;
Hostem retrudit tartaro,
Coelique pandit intima.
Da, Christe, nos tecum mori;
Tecum simul da surgere:
Terrena da contemnere;
Amare da coelestia.
Sit laus Patri; laus Filio,
Qui nos, triumphata nece,
Ad astra secum dux vocat:
Compar tibi laus, Spiritus.
Jesu, redemptor seculi,
Qui tertio post funera
Redux ab inferis die,
Mortem resurgendo necas.
Nox atra jam terras premet,
Mergetque somno lumina:
Hostis furorem perfidi,
Artesque coecas disjice.
Ut justa dum curas Ievat,
Et corpus instaurat quies:
Sic membra somnus occupet,
Ne corda torpor opprimat.
Da, Christe, nos tecum mori;
Tecum simul da surgere:
Terrena da contemnere;
Amare da coelestia.
Sit laus Patri; laus Filio,
Qui nos, triumphata nece,
Ad astra secum dux vocat:
Compar tibi laus, Spiritus.
Opus peregisti tuum:
Te, Christe, victorem necis
Aeterna, quam reliqueras,
Coelo reposcit gloria.
Jam nube vectus fulgida,
Terras jacentes despicis:
Educta longo carcere
Regem sequuntur agmina.
Mirante turma coelitum,
Panduntur aeternae fores;
Ovansque sublimem Patris
Homo Deus scandis thronum.
Illic patronus, pontifex,
Pacis sequester, quem tua
Semel profudit caritas,
Offerre pergis sanguinem.
Illinc adornas et foves
Ecclesiam sponsus tuam;
Cunctisque vitam dividis,
Infusa ceu mens, artubus.
Illinc tot inter praelia
Periclitantem sustines;
Das militanti vincere,
Palmam triumphanti paras.
Quo, Christe, praecedis caput,
Huc integrum corpus vocas:
Vestigiis tritam tuis
Fac membra sectentur viam.
Qui victor ad coelum redis,
Jesu, tibi sit gloria,
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Promissa, tellus, concipe gaudia;
Te fausta coelo conciliat dies:
Deus tumentes ponet iras:
Sancta tuus Mediator intrat.
Tu, Christe, victor mortis et inferi,
Cruore partam suscipe gloriam:
Procede, regna, sume sceptrum:
Subjicitur tibi totus orbis.
Quid obstupentes suspicitis polo,
O vos, euntem, discipuli, Deum?
Ut nunc Redemptor, scandit astra,
Sic veniet metuendus ultor.
O Christe, dextrae qui Patris assides,
Fac nos triumphi participes tui:
Certamen urget: militemus,
Et duce te, superemus hostem.
Laus summa Patri, qui Genitum polo
Pads perennis suscipit obsidem:
Laus, qui triumphat, summa Nato:
Par tibi laus, utriusque Nexus.
Jesu, nostra redemptio,
Amor et desiderium,
Deus creator omnium,
Homo in fine temporum.
Quae te vicit clementia,
Ut nostra ferres crimina,
Crudelem mortem patiens,
Ut nos a morte tolleres?
Inferni claustra penetrans,
Tuos captivos redimens,
Victor triumpho nobili,
Ad dextram Patris residens.
Ipsa te cogat pietas
Ut mala nostra superes
Parcendo, et voti compotes
Nos tuo vultu saties.
Tu esto nostrum gaudium,
Qui es futurus praemium:
In te sit nostra gloria
Per cuncta semper secula.
Felix dies mortalibus,
Qua per profusum sanguinem
Homo Deus clausas diu
Intravit aeternas domos!
Nos membra, quo nostrum caput,
Quo dux praeivit, ibimus:
Si jungat una mens simul,
Nos una junget gloria.
Discessit et suis adest,
Praesente semper Spiritu,
Miscens suo se corpori
Omnes in artus influit.
At illa quae! qualis dies!
Dies tremenda sontibus,
Dum sede descendens sua
Redibit ultor criminum.
Damnatus insons a reis
Partes resumet judicis,
Ad cujus ora contrement
Dijudicandi judices.
Ut morte dignos solveret,
Morti volens se subdidit:
Cui mors Dei non proderit,
Vindicta qualis imminet!
Quem noxa lethalis premit,
Praevertat iram Numinis;
Largisque prudens debitos
Extinguat ignes fletibus.
Venture Judex seculi,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Sensus quis horror percutit?
Coelum profundum scinditur:
Christum sedentem nubibus
Hinc inde stipant agmina.
Feralis ad sonum tubae
Mors jussa reddit mortuos,
Quos ad tribunal Judicis
Urgent coactos Angeli.
Pios locans ad dexteram,
Repellit ad laevam reos:
Novit gregem Pastor suum,
Oves ab haedis segregat.
Ad Judicis sedent latus,
Quicumque, spretis omnibus,
Fugere mundum pauperes,
Deum secuti pauperem.
Crux ante Judaeis probrum,
Ludibrium crux gentibus,
Terror reis, probis amor,
Summo micabit aethere.
Fixere quem dirae trabi,
Cernrent, pavebunt, ingement:
Vultu beabit quo suos,
Hoc territabit impios.
Fac, Christe, ne mores bonos
Contage mundus inquinet:
Secerne nos ab improbis
Ne misceamur sontibus.
Venture Judex seculi,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Nobis, olympo redditus
Qui, Christe, sedes praeparas,
Nos exules in patriam
Trahas amoris nexibus.
Bonis abundans omnibus,
Ingens eris merces, Deus.
Quam longa pro poena brevi
Tuos manebunt gaudia!
Tunc ore nudo, qualis es,
Quantusque, te videbimus,
Amabimus te jugiter,
Te jugiter laudabimus.
Si quos amas, non deseris,
Nostrae salutis obsidem
Mittas ab altis sedibus,
Qui nos adoptet, Spiritum.
Venture Judex seculi,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
O Christe, qui noster poli
Praecursor intras regiam,
Quos hic jacentes respicis,
Sursum voca, sursum rape.
Ad illa fac nos currere,
Amore casto gaudia,
Terrena quae mens non capit,
Quae sola perspicit fides:
Ubi laborum praemium
Dat ipse se suis Deus;
Et ut beatos expleat,
In omnibus fit omnia.
Qui nos ad istam gratia
Ducat potenti gloriam,
Nunc e supernis sedibus
Emitte nobis Spiritum.
Qui patris ad dextram sedes,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Supreme Rector coelitum,
Qui morte devicta potens,
Cruore signatam tuo
Ad astra pandis semitam:
Alto benignus e throno,
E Patris almi dextera,
Quos hic relinquis orphanos,
Non intueri desinas.
Nos, Christe, tot doloribus
Quos parturisti, respice;
Quos obstetrice lancea
Apertus effudit sinus.
Parta tuis laboribus
Jam tu potiris gloria:
Nunc hora; promissum Patris
Nunc mitte nobis Spiritum.
Qui Patris ad dextram sedes,
Jesu, tibi sit gloria
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Veni, superne Spiritus:
Purgata Christi sanguine,
Tuique terra jam capax,
Expandit arentes sinus.
Christi petentis aethera
Exsolve promissam fidem,
Et nostra praesens igneo
Munda lavacro pectora.
Lugemus amissum Patrem;
Te nostra tangat orbitas:
Solare moestos; anxiis
Spem redde, qui solus potes.
Docere quae Christus rudes
Prudens alumnos distulit,
Haec praeparatis insere
Novus magister mentibus.
Olim per umbras vatibus
Retecta paucis veritas,
Nunc orbe toto dissitis
Per te patescat gentibus.
Divina jam nos unctio
Informet omnes: hactenus
Mutis aratam litteris
Inscribe legem cordibus.
Sit laus Patri; laus Filio:
Utrumque qui nectis, Deus,
Utrique compar, sit tibi
Decus perenne, Spiritus.
Inter sulphurei fulgura turbinis,
Flammarumque globos et sonitum tubae,
Antiquam veteri, monte Sina super,
Legem das populo, Deus.
His infida probas corda pavoribus;
Et peccare vetas, aut pretium mori:
Verum terribiles quid parient minae?
Quo tantus recidet tremor?
En fumantis adhuc montis ad infima
Plebs oblita datam continuo fidem,
Brutam perfida plebs effigiem colit,
Veri Numinis in locum.
Heu mens nostra, Deus, te sine quid potest?
Lucem prome animis; cordis aheneam
Molli duritiem; redde, potes, Deus,
Voci nos dociles tuae.
Sit laus summa Patri, summaque Filio;
Sit par, alme, tibi laus quoque, Spiritus,
Per quem legis amor cordibus insitus
Dat quod lex jubet, exequi.
Audimur: almo Spiritus
Descendit e sinu Patris,
Aegrisque fert mortalibus
Promissa coeli munera.
Quot proditur miraculis
Praesentis adventus Dei!
Jam tota sublimi domus
Repente flatu personat.
Puro caducus aethere,
Candentis ad linguae modum,
In considentum verticem
Ignitus imber depluit.
Quae flamma summas alluit
Innoxio tactu comas,
Haec gliscit arcanis simul
In pectus et mentem viis.
Stupente turba gentium,
Linguis loquuntur omnibus,
Vatum crepant oracula;
Quidquid profantur, ignis est.
Inter profandum, Spiritus
In audientes irruit,
Instincta quo passim nova
Surgit Prophetarum seges.
Sit laus Patri; laus Filio:
Par sit tibi laus, Spiritus,
Afflante quo mentes sacris
Lucent et ardent ignibus.
Veni, Creator Spiritus,
Mentes tuorum visita,
Imple superna gratia
Quae tu creasti pectora.
Qui Paracletus diceris,
Donum Dei altissimi,
Fons vivus, ignis, caritas,
Et spiritalis unctio;
Tu septiformis munere,
Dextrae Dei tu digitus,
Tu rite promissum Patris,
Sermone ditans guttura:
Accende lumen sensibus,
Infunde amorem cordibus,
Infirma nostri corporis
Virtute firmans perpeti.
Hostem repellas longius,
Pacemque dones protinus;
Ductore sic te praevio,
Vitemus omne noxium.
Per te sciamus da Patrem,
Noscamus atque Filium,
Te utriusque Spiritum
Credamus omni tempore.
Sit laus Patri; laus Filio;
Par sit tibi laus, Spiritus,
Afflante quo mentes sacris
Lucent et ardent ignibus.
Quo vos Magistri gloria, quo salus
Invitat orbis, sancta cohors, Dei
Portate verbum: vos reposcit
Prima seges, pia cura fratrum.
Proh! quanta messis protinus extitit!
Ter mille verbum concipiunt viri:
Deoque maturante, reddunt
Multiplicem, bona terra, fructum.
Compuncta passim pectora fletibus
Moerent amaris, atque piaculo
Ardent salutaris lavacri
Praeteritas abolere labes.
At non Hebraeis limitibus sacer
Haerebit ardor. Sol habitabiles
Qua lustrat oras, hac triumphis
Materies patet ampla vestris.
Jam mille divum templa solo ruunt:
Cedit superbae vis sapientiae,
Cedunt tyranni, victa cedit
Carnificum rabies furentum.
Novum potentis gratia Spiritus
Creavit orbem: nos quoque, nos tuae
Succendat ardor caritatis,
Alme Deus, renovetque totos.
Laus summa Patri, summaque Filio;
Sit, sancte, compar laus tibi, Spiritus,
Quo dua mitescunt, novasque
Concipiunt pin corda flammas.
Adsis superne Spiritus,
Pater benigne pauperum:
Sinuque fundas uberi
Promissa terris munera.
Dum nox creati luminis
Jubar tenebris obruit,
Splendere tu non desinas,
Lux increata mentium.
Tu cordis hospes intimus.
Dulcis laborum tu quies;
Tu fletibus quos elicis
Divina misces gaudia.
Totius o fons gratiae,
Certare da nos fortiter:
Certantibus da vincere,
Vincentibus da praemium.
Sit laus Patri, laus Filio:
Par sit tibi laus, Spiritus,
Afflante quo mentes sacris
Lucent et ardent ignibus.
Ter sancte, ter potens Deus,
Incomprehensa Trinitas:
O lux perennis! propriis
O ter beata gaudiis!
O vera semper Unitas!
O una semper Veritas!
O sancta semper, quae bonum
Diffundis omne, Caritas!
Te densa circum nubila,
Te circum inaccessum jubar,
Quod intus ardent Angeli
Circum trementes cernere.
Te confitetur in tuo
Et plebs renata nomine;
Firmaque praelibat fide
Amor quod ambit praemium.
Da posse quod jubes, Pater:
Da scire, Fili, quod doces:
Fac corde toto, Spiritus,
Nos velle quod probas bonum.
Praesta, Pater piissime,
Patrique compar Unice,
Sancto simul cum Spiritu,
Regnans per omne seculum.
Sublime Numen, ter potens, ter maximum,
Incomprehensum lucis immensae jubar,
Simplex et unus, et tribus constans Deus,
Te res creatae laude jugi concinant.
Tu Trinitatis fons inexhaustus, Pater,
Filique nascens Patris aeterno sinu,
Ac sancte manans e duobus Spiritus,
Nil vos in una dividit substantia.
Persona triplex: una jungit Unitas,
In Patre semper Natus; in Nato Pater;
Uterque sacro semper est in Spiritu;
In Patre semper, inque Nato Spiritus.
Sed nullus horum quemlibet vincit, gradu
Vel major extat, vel prior potentia:
Aequale regnum, parque majestas trium,
Origo nulli dignius confert bonum.
Rerum creator, laus tibi, vivens Pater:
Laus aequa, mundum qui redemit, Filio:
Quo nos supernis ignibus succendimur,
Compar in aevum Flamini sit gloria.
O luce quae tua lates,
Beata semper Trinitas,
Te confitemur, credimus,
Pioque corde quaerimus.
O sancte sanctorum Pater!
O Nate de Deo Deus!
O caritatis vinculum,
Jungens utrumque, Spiritus!
Ut se videt totum Pater,
Coaeva Proles nascitur;
Amorque quo se diligunt,
Et ipse procedit Deus.
Est totus in Nato Pater,
In Patre totus Filius;
Natoque plenus ac Patre
Inest utrique Spiritus.
Quod Natus est, hoc Spiritus;
Hoc est uterque quod Pater:
Tres una summa Veritas:
Tres una summa Caritas.
Aeterna Patri gloria,
Natoque sit cum Spiritu,
Qui vivit et regnat Deus
In seculorum secula.
Sacris solemniis juncta sint gaudia,
Et ex praecordiis sonent praeconia:
Recedant vetera, nova sint omnia,
Corda, voces, et opera.
Noctis recolitur coena novissima,
Qua Christus creditur agnum et azyma
Dedisse fratribus, juxta legitima
Priscis indulta patribus.
Post agnum typicum, expletis epulis,
Corpus Dominicum datum discipulis,
Sic totum omnibus, quod totum singulis,
Ejus fatemur manibus.
Dedit fragilibus corporis ferculum;
Dedit et tristibus sanguinis poculum,
Dicens: Accipite quod trado vasculum;
Omnes ex eo bibite.
Sic sacrificium istud instituit,
Cujus officium committi voluit
Solis Presbyteris, quibus sic congruit
Ut sumant, et dent ceteris.
Panis angelicus fit panis hominum:
Dat panis coelicus figuris terminum:
O res mirabilis! manducat Dominum,
Pauper, servus, et humilis.
Te, trina Deitas, unaque, poscimus;
Sic nos tu visita sicut te colimus:
Per tuas semitas duc nos quo tendimus,
Ad lucem quam inhabitas.
Verbum supernum prodiens,
Nec Patris linquens dexteram,
Ad opus suum exiens,
Venit ad vitae vesperam.
In mortem a discipulo
Suis tradendus aemulis,
Prius in vitae ferculo
Se tradidit discipulis.
Quibus sub bina specie
Carnem dedit et sanguinem;
Ut duplicis substantiae
Totum cibaret hominem.
Se nascens dedit socium,
Convescens in edulium:
Se moriens in pretium,
Se regnans dat in praemium.
O salutaris Hostia,
Quae coeli pandis ostium:
Bella premunt hostilia;
Da robur, fer auxilium.
Qui carne nos pascis tua,
Sit laus tibi, Pastor bone,
Cum Patre cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
Pange, lingua, gloriosi
Corporis mysterium,
Sanguinisque pretiosi
Quem in mundi pretium,
Fructus ventris generosi,
Rex effudit gentium.
Nobis datus, nobis natus
Ex intacta Virgine,
Et in mundo conversatus,
Sparso verbi semine,
Sui moras incolatus
Miro clausit ordine.
In supremae nocte coenae
Recumbens cum fratribus.
Observata lege plene,
Cibis in legalibus,
Cibum turbae duodenae
Se dat suis manibus.
Verbum caro panem verum
Verbo carnem efficit:
Fitque sanguis Christi merum;
Et si sensus deficit,
Ad firmandum cor sincerum
Sola fides sufficit.
Tantum ergo Sacramentum
Veneremur cernui;
Et antiquum documentum
Novo cedat ritui:
Praestet fides supplementum
Sensuum defectui.
Genitori, genitoque
Laus et jubilatio,
Salus, honor, virtus quoque
Sit et benedictio:
Procedenti ab utroque
Compar sit laudatio.